Morale − postawa charakteryzująca się zmotywowaniem do wypełniania obowiązków i zadań, nawet wobec pojawiających się trudności i niebezpieczeństw. Także wola walki, odporność psychiczna na niedogodności, poczucie odpowiedzialności za podjęte zadanie i wiara w jego sukces[1][2]. Termin stosowany przede wszystkim w instytucjach wojskowych, lecz także w biznesie i sporcie.
Jednym z czynników morale jest tzw. esprit de corps – skłonność społeczności do podtrzymywania wiary w instytucję, wyznaczone cele lub siebie samych oraz innych ludzi.[potrzebny przypis]
W Wojsku
W ujęciu wojskowym pojęcie utożsamiane jest głównie z poziomem ducha bojowego żołnierzy, ich woliwalki, gotowości do wypełniania rozkazów oraz znoszenia trudów i niebezpieczeństw służby.
Morale jest przypuszczalnie najważniejszym a odrębnym czynnikiem na wojnie. Wysoki stan morale opiera się na dyscyplinie, poczuciu własnej godności oraz zaufaniu żołnierza do swych dowódców i swej broni. Bez wysokiego morale nie można osiągnąć powodzenia, choćby plan strategiczny czy taktyczny był najlepszy. Wysokie morale jest perłą o wielkiej cenie. Najpewniejszą drogą do zdobycia jej jest powodzenie w bitwie.
Uwagi o prowadzeniu działań wojennych oraz o dywizji piechoty w boju. Wielka Brytania: Ministerstwo Obrony Narodowej Centralna Komisja Regulaminowa, 1945. Brak numerów stron w książce
Kantorowski J., (2003) Wychowanie w duchu tradycji kawaleryjskich, WSHE, Łódź, ISBN 978-83-927669-0-2