|
Néstor Araujo
Néstor Alejandro Araujo Razo (ur. 29 sierpnia 1991 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant Meksyku, od 2022 roku zawodnik Amériki. Jego brat Félix Araujo również był piłkarzem. Kariera klubowaAraujo jest wychowankiem akademii juniorskiej klubu Cruz Azul ze stołecznego miasta Meksyk, w której rozpoczął treningi jako piętnastolatek. W wieku dziewiętnastu lat został włączony do pierwszej drużyny przez szkoleniowca Enrique Mezę i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 18 września 2010 w wygranym 3:0 spotkaniu z Querétaro. Już po upływie kilku miesięcy zaczął regularnie pojawiać się na ligowych boiskach, jednak na dłuższą metę nie potrafił sobie wywalczyć pewnego miejsca na środku obrony, szczególnie pod koniec pobytu w klubie pozostając rezerwowym dla zawodników takich jak Julio César Domínguez, Waldo Ponce, Jair Pereira czy Luis Perea. W wiosennym sezonie Clausura 2013 zdobył ze swoją ekipą tytuł wicemistrza kraju, a także wywalczył puchar Meksyku – Copa MX. Ogółem w barwach Cruz Azul spędził trzy lata. Latem 2013 Araujo za sumę 1,6 miliona dolarów przeszedł od zespołu Santos Laguna z siedzibą w Torreón, gdzie szybko został jednym z ważniejszych zawodników drużyny. W jesiennym sezonie Apertura 2014 zdobył z nim drugi w swojej karierze puchar Meksyku, natomiast pół roku później – podczas rozgrywek Clausura 2015 – zanotował z ekipą prowadzoną przez Pedro Caixinhę swoje premierowe mistrzostwo Meksyku. W tym samym roku wywalczył także superpuchar kraju – Campeón de Campeones, kompletując tym samym potrójną koronę. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 28 sierpnia 2015 w przegranej 3:4 konfrontacji z Pumas UNAM. Kariera reprezentacyjnaW marcu 2011 Araujo został powołany przez Juana Carlosa Cháveza do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Na gwatemalskich boiskach pełnił rolę podstawowego stopera swojej drużyny, rozgrywając wszystkie możliwe pięć spotkań w pełnym wymiarze czasowym, zaś jego kadra triumfowała ostatecznie w tych rozgrywkach po pokonaniu w finale Kostaryki (3:1). Dwa miesiące później wziął udział w prestiżowym towarzyskim Turnieju w Tulonie, podczas którego wystąpił w czterech z pięciu meczów, zajmując ze swoją ekipą czwarte miejsce. W lipcu znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii; tam również miał niepodważalne miejsce na środku obrony, tworząc podstawowy duet stoperów z Diego Reyesem i rozegrał wszystkie możliwe siedem meczów w wyjściowym składzie, zaś Meksykanie dotarli wówczas aż do półfinału, przegrywając w nim z Brazylią (0:2) i zajęli ostatecznie trzecie miejsce na młodzieżowym mundialu. W październiku 2011 Araujo znalazł się w ogłoszonej przez Luisa Fernando Tenę kadrze reprezentacji Meksyku U-23 na Igrzyska Panamerykańskie w Guadalajarze. Tam ponownie był kluczowym ogniwem linii defensywy i wystąpił we wszystkich możliwych pięciu meczach od pierwszej do ostatniej minuty, natomiast Meksykanie – będący wówczas gospodarzami igrzysk – triumfowali w męskim turnieju piłkarskim, pokonując w finale Argentynę (1:0) i zdobyli złoty medal. W marcu 2012 wziął udział w północnoamerykańskim turnieju kwalifikacyjnym do Igrzysk Olimpijskich w Londynie, podczas którego pełnił już jednak rolę rezerwowego i na sześć możliwych spotkań pojawił się na boisku tylko raz, natomiast jego zespół wygrał tamte eliminacje po pokonaniu w finale po dogrywce Hondurasu (2:1). Kilka miesięcy później po raz kolejny wystąpił na Turnieju w Tulonie; tym razem rozegrał na nim dwa mecze (jeden w pierwszym składzie), wygrywając te rozgrywki ze swoją drużyną po pokonaniu w finale Turcji (3:0). Niedługo potem znalazł się w ogłoszonym przez Tenę składzie na Igrzyska Olimpijskie w Londynie – tam był jednak wyłącznie rezerwowym dla Diego Reyesa i Hirama Miera, nie notując żadnego występu, zaś Meksykanie zdobyli wówczas złoty medal, pokonując w finale turnieju piłkarskiego faworyzowaną Brazylię (2:1). W 2011 roku Araujo znalazł się w ogłoszonym przez Luisa Fernando Tenę składzie rezerwowej reprezentacji Meksyku startującej pod szyldem dorosłej kadry w turnieju Copa América. Właśnie podczas tych rozgrywek zadebiutował w seniorskiej kadrze, 4 lipca 2011 w przegranym 1:2 spotkaniu fazy grupowej z Chile, w którym strzelił również swojego premierowego gola w reprezentacji. Ogółem na argentyńskich boiskach miał pewne miejsce w wyjściowym składzie, rozgrywając wszystkie trzy spotkania w pełnym wymiarze czasowym, natomiast jego drużyna odpadła z turnieju już w fazie grupowej, notując komplet porażek. Do kadry powrócił dopiero po kilkuletniej przerwie, zaś w 2016 roku został powołany przez selekcjonera Juana Carlosa Osorio na jubileuszową edycję turnieju Copa América. Tam wystąpił w trzech z czterech możliwych meczów (wszystkie od pierwszej do ostatniej minuty) i odpadł z Meksykiem w ćwierćfinale po porażce z późniejszym triumfatorem – Chile (0:7). Statystyki karieryKlubowe
Stan na 20 maja 2019. Legenda:
Reprezentacyjne
Stan na 3 grudnia 2018 roku. Legenda:
Bibliografia
Składy reprezentacji Meksyku
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_-_43_(cropped).jpg)
