NGC 4051

NGC 4051 (Liverpool Telescope)
Odkrywca	William Herschel
Data odkrycia	6 lutego 1788
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Wielka Niedźwiedzica
Typ	spiralna z poprzeczką (SBbc)
Rektascensja	12h 03m 09,6s
Deklinacja	+44° 31′ 55″
Przesunięcie ku czerwieni	0,002336[1]
Jasność obserwowana	10,0m
Rozmiary kątowe	5,2' × 3,9'
Alternatywne oznaczenia
UGC 7030, MCG 8-22-59, ZWG 243.38, IRAS12005+4448, PGC 38068
Multimedia w Wikimedia Commons

NGC 4051 (również PGC 38068 lub UGC 7030) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBbc), znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Odkrył ją William Herschel 6 lutego 1788 roku^[2].

Jedna z najczęściej badanych galaktyk. Jest jasną galaktyką spiralną o przesunięciu ku czerwieni 0,002336, z aktywnym jądrem, klasyfikowaną jako galaktyka Seyferta typu 1,5^[1] lub typu 1 z wąskimi liniami emisyjnymi.

Zawarta w katalogu Dreyera, uwzględniona w próbce galaktyk badanych przez Edwina Hubble’a w pracy z 1926 roku, w której zaobserwował on jako pierwszy ekspansję Wszechświata i wyznaczył tempo tej ekspansji. W 1943 roku znalazła się w próbce kilku galaktyk o wyjątkowo jasnych jądrach i silnych liniach emisyjnych zebranych i analizowanych przez Carla Seyferta, a emisja rentgenowska została zarejestrowana po raz pierwszy przez satelitę Einstein.

Jądro galaktyki zawiera supermasywną czarną dziurę o masie około 1,9 miliona mas Słońca^[3].

W galaktyce tej zaobserwowano supernowe SN 1983I, SN 2003ie i SN 2010br^[4].

• Lista obiektów NGC

• NGC 4051 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
• NGC 4051 w bazie SIMBAD (ang.)
• NGC 4051 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)