|
Nicolas Courbière (ur. 28 kwietnia 1993 w Saint-Jean-d’Angély[1]) – francuski lekkoatleta, sprinter.
Specjalizuje się w biegu na 400 metrów. Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów na młodzieżowych mistrzostwach Europy w 2015 w Tallinnie (sztafeta francuska biegła w składzie: Ludvy Vaillant, Alexandre Divet, Courbière i Thomas Jordier)[2]. Zajął 4. miejsce w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 2017 w Belgradzie[3].
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Mame-Ibra Anne, Jordier, Courbière i Fabrisio Saïdy) na halowych mistrzostwach Europy w 2019[4].
Był brązowym medalistą halowych mistrzostw Francji w biegu na 400 metrów w 2014 i 2017[5].
Rekordy życiowe Courbière’a[6][7]:
- bieg na 400 metrów – 46,45 (16 lipca 2017, Marsylia)
- bieg na 400 metrów (hala) – 47,24 (13 lutego 2014, Lyon)
Przypisy
- ↑ Nicolas Courbière [online], Fédération Française d'Athlétisme [dostęp 2019-07-07] (fr.).
- ↑ European Athletics U23 Championships – Gävle 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 251 [dostęp 2021-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-19] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 623 [dostęp 2019-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Results Handbook [online], European Athletics, s. 85 [dostęp 2021-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-25] (ang.).
- ↑ Nicolas Courbière Podiums [online], Fédération Française d'Athlétisme [dostęp 2019-07-07] (fr.).
- ↑ Nicolas Courbiere: Athlete Profile [online], IAAF [dostęp 2019-07-07] (ang.).
- ↑ Nicolas Courbiere [online], European Athletics [dostęp 2019-07-08] (ang.).
- 1997: Polska (Pilarczyk, Długosielski, Bocian, Haczek)
- 1999: Niemcy (Debnar-Daumler, Goller, Schumann, Holz)
- 2001: Wielka Brytania (Naismith, Potter, Chatt, Elias)
- 2003: Polska (Wieruszewski, Skalski, Dąbrowski, Plawgo)
- 2005: Polska (Bańka, Zrada, Dąbrowski, Kędzia)
- 2007: Rosja (Dyłdin, Aleksiejew, Siergiejenkow, Kokorin)
- 2009: Polska (Sobiech, Krzewina, Pietrzak, Ciepiela, Krawczuk, Porządny)
- 2011: Wielka Brytania (Levine, Phillips, Bowie, Lennon-Ford)
- 2013: Rosja (Mosin, Niesmaszny, Ważow, Ugłow, Ryżow, Kibakin)
- 2015: Francja (Vaillant, Divet, Courbière, Jordier)
- 2017: Wielka Brytania (Thompson, Snaith, Hazel, Chalmers)
- 2019: Niemcy (Grupen, Schlegel, Dammermann, Sanders)
- 2021: Francja (Reale, Andant, Sombe, Ouceni)
- 2023: Włochy (Sito, Meli, Rossi, Benati)
|
|
.jpg)
