Nona Fernández
Nona Fernández, właśc. Patricia Paola Fernández Silanes[1] (ur. 23 czerwca 1971 w Santiago) – chilijska pisarka i dramaturg. ŻyciorysUrodziła się 23 1971 roku w Santiago[2], wychowywała się w czasach dyktatury Pinocheta w Chile[1]. Uczęszczała do Colegio Santa Cruz, po czym studiowała na wydziale teatralnym Universidad Católica[2]. W 1995 roku uczestniczyła w warsztatach prowadzonych przez Antonio Skármetę[2]. W swojej twórczości zajmuje się przywracaniem pamięci historycznej lat dyktatury w Chile[3], pokazując ją z nowej perspektywy[1]. Zadebiutowała w 2000 roku zbiorem opowiadań El Cielo, zaś dwa lata później ukazała się jej pierwsza powieść, Mapocho[2]. Do jej kolejnych prac należą powieści i dwie sztuki teatralne, które zostały wystawione przez jej zespół teatralny La Pieza Oscura[4]. Pracowała także jako scenarzystka seriali telewizyjnych, jej praca na tym polu została wyróżniona parokrotnie nagrodą Premio Altazor[2]. Za swoje dokonania literackie dwukrotnie została wyróżniona nagrodą Premio Municipal de Literatura, a powieść Strefa mroku (2016) przyniosła jej nagrodę Premio Sor Juana Inés de la Cruz[4] oraz znalazła się w finale National Book Award (2021)[5]. Twórczość
Przypisy
|