Nur białodzioby
Nur białodzioby[5] (Gavia adamsii) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny nurów (Gaviidae). Bliski zagrożenia wyginięciem. SystematykaGatunek ten opisał naukowo w 1859 roku George Robert Gray, nadając mu nazwę Colymbus adamsii. Jako miejsce typowe wskazał rosyjską Amerykę (tj. Alaskę)[3][6]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Gavia – jedynym w monotypowej rodzinie nurów[5][7]. Nur białodzioby jest blisko spokrewniony z nurem lodowcem (G. immer)[2]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][7]. Zasięg występowaniaZamieszkuje tundrę w arktycznych rejonach Rosji, Alaski i Kanady. Wędrowny, zimuje na wodach przybrzeżnych północno-zachodniego i północno-wschodniego Pacyfiku, a także u północno-zachodnich wybrzeży Norwegii[2]. Do Polski i na polskie wody terytorialne zalatuje sporadycznie (do 2025 roku stwierdzono go 40 razy)[8]. Morfologia
Ubarwienie godowe: pstry, czarno-biały grzbiet. Głowa i górna część szyi czarne o zielonkawym połysku, poniżej czarna opaska i półopaska na tle podłużnego, biało-czarnego prążkowania. Ubarwienie spoczynkowe: wierzch szarobrunatny, spód biały. Bardzo podobny do nura lodowca, od którego różni go jasny, żółtobiaławy dziób.
Ekologia
W sezonie lęgowym porośnięte tundrą brzegi jezior i stawów, rzadziej nisko położone arktyczne wybrzeża[2]. Zimuje na otwartych morzach wzdłuż wybrzeży[2][10].
Niewielkie zagłębienie w stercie roślin, około 1 m od brzegu[10].
Głównie ryby, mięczaki, skorupiaki i morskie pierścienice[2]. Status i ochronaIUCN uznaje nura białodziobego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened) od 2010 roku (stan w 2021); wcześniej, od 1988 roku był on klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność światowej populacji szacuje się na 16–32 tysięcy osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[10][4]. W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[11]. Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne
|