|
Obietnica Moroniego Obietnica Moroniego (ang. Moroni’s Promise) – wyrażenie używane w teologii ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów)[1]. Odnosi się do fragmentu zapisanego we wchodzącej w skład Księgi Mormona Księdze Moroniego, konkretnie do wersetów od trzeciego do piątego tej księgi[2]. Czasem zawęża się ją niemniej do wersów czwartego oraz piątego[3]. Obietnicę miał złożyć Moroni, ostatni neficki prorok oraz redaktor części materiału źródłowego Księgi Mormona[4]. Odnosi się ona do prawdziwości tego świętego dla mormonów tekstu. Wskazuje, iż jednostka może się o niej przekonać dzięki Duchowi Świętemu, po uprzedniej lekturze oraz szczerej modlitwie do Boga[5][6]. Obietnica Moroniego stanowi integralną część mormońskiej kultury. Ceniona przez świętych w dniach ostatnich, nazywana jednym z najlepiej znanych i najczęściej cytowanych ustępów Księgi Mormona[7]. Jest często wykorzystywana przez posługujących w Kościele pełnoczasowych misjonarzy, jak również przez zwykłych wiernych, wykonujących nieformalną pracę misjonarską[8]. Przypisy
Bibliografia
|
