Obszczina

Ten artykuł od 2024-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Obszczina (ros. община – wspólnota, мир – mir) – wspólnota wiejska w Imperium Rosyjskim.

O wszystkich jej sprawach decydowało ogólne zebranie członków obszcziny. Przede wszystkim wspólnie dokonywała rozdziału ziemi — z uwzględnieniem liczby dorosłych osób w rodzinie gospodarza; poza gruntami użytkowanymi przez poszczególnych chłopów-członków obszcziny istniały wspólne pastwiska, lasy i łąki. Poza regulacją życia gospodarczego wsi do kompetencji obszcziny należała zbiorowa poręka. Najważniejszym zadaniem wspólnoty był podział gruntów między poszczególnych członków — użytkowników ziemi; w teorii każdy członek miru powinien otrzymywać ilość gruntów jednakowej wartości.

Etymologicznie rdzeń tego określenia wspólny jest Słowianom. Pierwotnie wspólnoty sąsiedzkie u Czechów i Morawian zwano obec, u Polaków także obec (ale i obiecz, obszcze), później – gmina^[1], u Serbów i Słoweńców obkina, u Chorwatów obczina, u Bułgarów obsztina, u Rusów obczina, następnie w rosyjskim obszczina/община od óbszczij (ogólny; powszechny; wspólny)^[2]

• ziemstwa
• zadruga

• Eligiusz Podolan, Spór o formę feudalizmu rosyjskiego w historiografii rosyjskiej XVIII i XIX wieku, praca doktorska, Zielona Góra 2003