Oelsnitz/Vogtl.

Oelsnitz/Vogtl.
	Herb
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Saksonia
Powiat	Vogtland
Powierzchnia	53,63 km²
Wysokość	390-460 m n.p.m.
Populacja (31.08.2019); • liczba ludności; • gęstość	; 10 975; 215 os./km²
Nr kierunkowy	037421
Kod pocztowy	08606
Tablice rejestracyjne	V, AE, OVL, PL, RC
	Położenie na mapie Saksonii Oelsnitz/Vogtl.
	Położenie na mapie Niemiec Oelsnitz/Vogtl.
	50°25′N 12°10′E/50,416667 12,166667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Oelsnitz/Vogtl., Oelsnitz/Vogtland (górnołuż. Wolešnica, cz. Olešnice nad Halštrovem) – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Chemnitz, w powiecie Vogtland, siedziba wspólnoty administracyjnej Oelsnitz.

Historia

Od wczesnego średniowiecza obszar zamieszkiwali Słowianie^[2]. Pierwotna nazwa brzmiała "Olesnica", po czym uległa zniemczeniu^[2]. Najstarsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1200^[2], a już w 1225 wzmiankowano kościół św. Jakuba^[3]. W latach 1232–1248 lokalni wójtowie wznieśli zamek, nazwany po nich później Voigtsberg. 22 września 1319 na zamku odbyło się spotkanie króla czeskiego Jana Luksemburskiego i piastowskiego księcia Henryka I jaworskiego, w którym zatwierdzono podział Górnych Łużyc między władców^[4]. Najstarszy dokument nazywający osadę miastem pochodzi z 1357^[2]. W tym samym roku miasto zostało utracone przez Królestwo Czech na rzecz Wettynów i włączone do Marchii Miśnieńskiej. Miasto ucierpiało w pożarach w 1519, 1720 i 1780^[3]. Podczas I wojny szmalkaldzkiej w 1546 stoczono tu bitwę, w której czeski dowódca Šebestián z Veitmile odniósł zwycięstwo nad Miśnieńczykami, pozbawiając ich miasta. W 1563 miasto znalazło się w granicach Elektoratu Saksonii. Zostało splądrowane i spalone w 1632 podczas wojny trzydziestoletniej, wielu mieszkańców zginęło^[3]. Od 1697 do 1763 w granicach unijnego państwa polsko-saskiego, w 1724 przy Górnej Bramie (Obertor) stanął polsko-saski słup dystansowy króla Polski Augusta II Mocnego, zniszczony wskutek ostatniego wielkiego pożaru miasta w 1859. Spłonęło wtedy ponad 500 domów, a 70% mieszkańców pozostało bez dachu nad główą^[2]. Po pożarze miasto zostało odbudowane w stylu późnoklasycystycznym^[3], a w 1871 znalazło się w granicach Niemiec. Po II wojnie światowej do 1990 w składzie NRD.

W 2018 ustawiono w mieście replikę historycznego polsko-saskiego słupa dystansowego^[5].

Zabytki

Zamek, dawna siedziba lokalnych wójtów
Replika polsko-saskiego słupa dystansowego z 1724 z herbami Polski i Saksonii, monogramem króla Augusta II Mocnego i polską koroną królewską
Kościół św. Jakuba
Ratusz