Oficyna kamienicy przy ul. św. Antoniego 33
Oficyna kamienicy przy ul. św. Antoniego 33 – oficyna niezachowanej kamienicy stojąca w tylnej części posesji przy ulicy św. Antoniego we Wrocławiu; przykład najbardziej okazałej barokowej oficyny we Wrocławiu[2]. Opis architektonicznyOficyna została wzniesiona w 1692 roku na planie prostokąta. Według Bogusława Czechowicza oficyna była częścią kompleksu rezydencji pałacu Nosititzów[2] co podważają późniejsze badania Wojciecha Brzezowskiego[3]. Jest budynkiem trzykondygnacyjnym, trzyosiowym i dwu traktową[3]. W osi zewnętrznej znajduje się brama prowadząca do przelotowej sieni nakrytej sklepieniem krzyżowym[2]. Część parterowa jest boniowana a na drugiej i trzeciej kondygnacji okna rozdzielane są boniowanymi lizenami przeciętymi płaskim gzymsem kordonowym. Wokół okien znajdują się obramienia w postaci negatywu opaski uszakowej. Pod okiennymi parapetami umieszczone są tynkowe płyciny z ćwierćkoliście wyciętymi narożami. Środkowa oś budynku zakończona jest w części dachowej lukarną o architektonicznej obudowie w formie aediculi, zwieńczonej trójkątnym tympanonem. Po obu stronach znajdują się wolutowe spływy. Na wysokości fryzu umieszczona została data "1692"[3]. Całość pokrywa czterospadowy dach. Tylna elewacja jest ośmioosiowa. Wnętrza budynku spełniają funkcję lokali mieszkalnych. W dwóch pomieszczeniach, na pierwszym i drugim piętrze, zachowały się pierwotne belkowe, polichromowane, stropy[2][4]. Po 1945 rokuOficyna została zniszczona wiosną 1945 roku. W 1962 została odbudowana[2] a w latach 1980-1982 oficyna zmodernizowana i wyremontowana[3]. Przypisy
Bibliografia
|