|
OfirOfir (hebr. אוֹפִיר) – miasto lub obszar o nieznanej lokalizacji, wymieniane w Starym Testamencie w 1 Księdze Królewskiej jako miejsce, gdzie król Salomon wydobywał złoto. Salomon panował w Izraelu w latach prawdopodobnie 970–931 p.n.e.; był w dobrych stosunkach z Hiramem I, królem Tyru, fenickiego miasta nad Morzem Śródziemnym w dzisiejszym Libanie. Udało mu się przekonać Fenicjanina do udzielenia pomocy w budowie portu morskiego Esjon-Geber w okolicach Zatoki Akaba i floty, która następnie pożeglowała do Ofiru, skąd sprowadzono znaczne ilości złota. W Biblii wymieniane jest jeszcze drugie miejsce o nazwie Tarszisz, skąd co trzy lata statki Hirama przywoziły Salomonowi złoto, srebro, kość słoniową, małpy i pawie oraz – jednorazowo – znaczny ładunek drewna sandałowego (1 Krl 10, 22). Umiejscowienie Ofiru i Tarszisz wydaje się dziś niemożliwe. Na przestrzeni dziejów poszukiwano tych miejsc na wschodnich i zachodnich wybrzeżach Afryki, na południu Półwyspu Arabskiego, w Indiach, Australii, a nawet Nowej Zelandii. Marco Polo uważał, że to Japonia, Krzysztof Kolumb wierzył, że znajdzie je w Indiach Zachodnich, żeglarze hiszpańscy Álvaro de Mendaña i Pedro Sarmiento de Gamboa poszukiwali ich na Pacyfiku. Dzisiejsi badacze skłaniają się raczej do Somalii lub środkowej części Półwyspu Arabskiego, pomiędzy Mekką a Medyną, gdzie w starożytności istniały bogate kopalnie złota. Ofir w BibliiOfir w Biblii wymieniany jest w[1]:
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
|
