Okręty podwodne projektu 885

Okręty podwodne projektu 885

Rodzaj okrętu	SSN
Kraj budowy	Rosja
Projekt	Malachit
Stocznia	Siewmasz
Zbudowane	jeden
Użytkownicy	MW Rosji
Służba w latach	od 2013
Uzbrojenie:
24 torpedy, Oniks lub rodzina Kalibr
Wyrzutnie rakietowe	32 (8x4) lub 40 (8x5) VLS
Załoga	90 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	9.500 t
• w zanurzeniu	11.800 t
Zanurzenie testowe	• bezpieczne: 449,5 m[1] • nie przekroczone: 549,8 m[1] • zmiażdżenie: 658 m[1]
Długość	120 m
Szerokość	15 m
Napęd:
OK-650W napędzający jedną turbinę, 43 000 hp (200 MW), jedna śruba
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu	20 w 31 - 35 w.

Okręty podwodne projektu 885 "Jasień" – (NATO: Graney / Granay) rosyjski typ okrętów podwodnych czwartej generacji o napędzie atomowym, od pierwszej jednostki noszącej nazwę miasta, nazywany także typem Siewierodwińsk. Zwodowana w 2010 roku pierwsza jednostka typu, K-560 "Siewierodwińsk", przystosowana jest do przenoszenia pocisków manewrujących

Po rozpadzie Związku Radzieckiego bardzo duża liczba radzieckich programów zbrojeniowych została przez Rosję anulowana, zachowano jednak najważniejsze, rozwojowe programy zbrojeniowe, które kontynuowano^[2]. Jedną z trzech dziedzin w których kontynuowano prace badawcze i projektowe^[3], był rozwój okrętów podwodnych^[2]. Prowadzono w związku z tym prace konstrukcyjne nad okrętami trzeciej generacji w ramach projektów 949A (NATO: Oscar II SSGN), 971 (NATO: Akuła I/II SSN) oraz 877 (NATO: Kilo SS). W toku były także przygotowania do budowy co najmniej dwóch nowych okrętów - SSN Projekt 885 K-560 "Siewierodwińsk" oraz SSBN projekt 955 "Juri Dołgoruki". Podjęto również decyzję o budowie wszystkich przyszłych okrętów podwodnych z napędem nuklearnym w Północnym Zakładzie Budowy Maszyn Siewmasz w Siewierodwińsku, zachowując jednakże zdolności do budowy takich okrętów przez stocznie Komsomolsk na dalekim wschodzie o oraz Stocznię Admiralicji w Sankt Petersburgu.

Stępkę pod pierwszy okręt - uznawanego za ostatni rozwinięty radziecki projekt zimnej wojny - projektu 885 "Siewierodwińsk" położono 21 grudnia 1993 roku w stoczni Siewmasz, jednakże z powodu trudności finansowych jego konstrukcję zatrzymano wkrótce po rozpoczęciu budowy. Został on zaprojektowany w petersburskim biurze projektowym Malachit. Zgodnie z projektem przenosić ma torpedy oraz pociski rakietowe wystrzeliwane z wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm. W celu zmieszczenia dziobowych sonarów wyrzutnie te miały podobno być nachylone pod kątem 10° względem osi okrętu^[2]. W kadłubie okrętu, za kioskiem, znajduje się 8 silosów mieszczących po 4 przeciwokrętowe pociski manewrujące Oniks lub po 5 pocisków manewrujących rodziny Kalibr, co razem daje 32 Oniks lub 40 Kalibr przenoszonych na okręcie^[4].

Konstrukcja Siewierodwińsk zawiera wielką sferyczną antenę sonaru dziobowego. Skonstruowaną po raz pierwszy we wczesnych latach sześćdziesiątych XX w. w Stanach Zjednoczonych antenę tego typu, w konstrukcji 885 zastosowano po raz pierwszy w radzieckich/rosyjskich jednostkach bojowych^[2]. Kadłuby okrętów tego typu wykonywane są ze stali niskomagnetycznej.

Jednostki projekt 885 są bardzo dobrze wyciszone. Zastosowano w tym celu m.in. zaawansowane pokrycie wygłuszające i wyciszające kadłuba. Według opublikowanych ocen amerykańskiego wywiadu Marynarki, wyciszenie projektu 885 przewyższa ulepszone amerykańskie okręty SSN typu Improved Los Angeles (688i), w niektórych aspektach dorównując nawet okrętom SSN typu Seawolf^[2]. Według tych samych ocen, projekt 885 ustępuje jednak najnowszym okrętom amerykańskim w zakresie tzw. prędkości taktycznej, rozumianej jako maksymalna prędkość zanurzonego okrętu, przy której jest on w stanie przez własne szumy wykryć szumy okrętu podwodnego przeciwnika^[2]. Według popularnej prasy rosyjskiej natomiast, wyciszenie projektu 885 przewyższa wyciszenie amerykańskich jednostek typów Seawolf i Virginia.

Wiosną 1997, wizytujący siedzibę biura Malachit, admirał Feliks Gromow zapowiedział rozpoczęcie programu nowego okrętu opartego na projekcie 885. W 2009 roku rozpoczęto budowę drugiej jednostki tego projektu ("Jasień-M"), której nadana zostanie nazwa "Kazań". Według zapowiedzi przedstawicieli stoczni druga jednostka zostanie zbudowana do 2015 roku i będzie jednostką znacznie zmodernizowaną. Wodowanie pierwszego okrętu, "Siewierodwińsk", odbyło się 15 czerwca 2010 roku.

Koszt budowy "Siewierodwińska" wyniósł 50 mld. rubli. Za taką sumę można wybudować 2 okręty projektu 955. Drugi okręt - Kazań - ma kosztować ponad 2 razy więcej - bo ok. 110 mld. rubli^[5].

• „K-560 Siewierodwińsk” - projekt 885 - rozpoczęcie budowy 21 grudnia 1993, wodowanie 15 czerwca 2010, wejście do służby 30 grudnia 2013.
• K-561 „Kazań” - projekt 885M - rozpoczęcie budowy 24 lipca 2009, wodowanie 31 marca 2017
• K-573 „Nowosybirsk” - projekt 885M - rozpoczęcie budowy 26 lipca 2013^[6]
• K-571 „Krasnojarsk” - projekt 885M - rozpoczęcie budowy 27 lipca 2014
• "Archangielsk"- projekt 885-M- rozpoczęcie budowy 19 marca 2015
• "Perm" projekt 885-M- rozpoczęcie budowy 29 lipca 2016

• Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8. Brak numerów stron w książce
• SSBN.pl:pr.885 Graney (pol.)
• Warfare.ru:885 Severodvinsk class (ang.)
• http://www.ssbn.pl/7248/26-lipca-br-polozono-stepke-okretu-podwodnego-k-nowosybirsk