Operacja grecka NKWD
Operacja grecka (ros. Греческая операция, gr. Ελληνική Επιχείρηση) – wymierzona w Greków tzw. operacja narodowościowa NKWD realizowana w latach 1937–1950 w oparciu o szeroką interpretację (oskarżenia o działanie na rzecz polskiego wywiadu) Rozkazu Ludowego Komisarza Spraw Wewnętrznych ZSRR nr 00485[1] z dnia 11 sierpnia 1937[2]. Szacuje się, że podczas operacji greckiej zginęło od 20[3] do 50[4] tysięcy osób. HistoriaWedług spisu ludności sowieckiej z 1926 r. Związek Radziecki zamieszkiwało 213 765 Greków[5], głównie zamieszkałych w Greckim Rejonie Narodowym potomków mieszkańców starożytnego Królestwa Bosporańskiego. Pojawiające się po wydaniu rozkazu nr 00485 prześladowania Greków były stopniowe: początkowo władze zamknęły greckie szkoły, ośrodki kultury i wydawnictwa. Następnym krokiem było zaaresztowanie wszystkich Greków powyżej 16. roku życia[6]. W wielu przypadkach władze centralne wysyłały telegramy do lokalnych sił policyjnych z rozkazem aresztowania określonej liczby Greków, nie podając żadnych indywidualnych nazwisk, czego efektem były aresztowania losowych osób pochodzenia greckiego w celu osiągnięcia żądanej przed władze liczby więźniów[6]. Na skutek sowieckich prześladowań, w 1938 r. do Grecji emigrowało 20 000 radzieckich Greków[7], a w latach 1965–1975 ich liczba zwiększyła się o kolejne 15 tysięcy[8]. PamięćPomnik więźniów łagrów pochodzenia greckiego został odsłonięty w Magadanie w 2011[9]. Ofiary operacji greckiej zostały zrehabilitowane dekretem prezydenta Federacji Rosyjskiej nr. 458 z 12 września 2015[10]. Przypisy
Bibliografia
|