Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Orzęski

Orzęski
Ilustracja
„Orzęski” według Ernsta Haeckela, 1904
Systematyka
Domena

eukarionty

Supergrupa

Chromalveolata

Typ

Orzęski

Nazwa systematyczna
Ciliophora
Schemat komórki orzęska: 1 – wodniczka tętniąca, 2 – kanał doprowadzający, 3 – wodniczka pokarmowa, 4 – makronukleus, 5 – mikronukleus, 6 – rzęska, 7 – zagłębienie okołogębowe, 8 – lejek, 9 – cytostom, 10 – cytopyge

Orzęski (Ciliata), dawniej wymoczki – typ organizmów z królestwa Protista, tradycyjnie zaliczany do protistów zwierzęcych. W nowszych systemach włączane wraz z niektórymi innymi pierwotniakami i glonami do supergrupy Chromalveolata[1].

Budowa zewnętrzna

Nazwa grupy pochodzi od obecności bardzo licznych rzęsek, ułożonych wzdłuż ciała w charakterystyczne szeregi. Pelikula orzęsków ma bardzo złożoną strukturę i z tego powodu wodniczki nie mogą się tworzyć ani opróżniać w dowolnym miejscu. Orzęski mają więc „komórkowy otwór gębowy” (cytostom) i „komórkowy odbyt” (cytopyge). Są to obszary błony komórkowej, gdzie nie występują rzęski.

Wiele spośród orzęsków ma wyróżniony przód i tył ciała, wiele także strony brzuszną i grzbietową.

Rzęski służą do przemieszczania się lub napędzania pokarmu. U niektórych gatunków pęki ciasno ułożonych rzęsek tworzą silne i ruchome szczecinki, na których kroczą, np. małżynek, czyli stylonychia.

Budowa wewnętrzna

Każdy orzęsek obdarzony jest dwoma jądrami: mikronukleusem (Min) i makronukleusem (Man). Mikronukleus jest jądrem diploidalnym, zwykle kulistym. Jest odpowiednikiem jądra komórkowego innych eukariontów. Zawiera całość informacji genetycznej komórki, nie zachodzi w nim jednak transkrypcja. Makronukleus zawiera w sobie wiele kopii niektórych genów komórki i jest transkrypcyjnie czynny. Zawiera w sobie 60–1500 razy więcej materiału genetycznego niż mikronukleus.

Rozmnażanie

Stages of conjugation in Paramecium caudatum

Orzęski rozmnażają się wyłącznie bezpłciowo, przez poprzeczny podział komórkowy. Podczas podziału mikronukleus ulega mitozie, a makronukleus przewęża się i jest dzielony pomiędzy komórki potomne, mniej więcej po połowie. Ich odrębność od innych protistów polega na tym że one jako jedyne przeprowadzają proces koniugacji z udziałem aparatu jądrowego.

U orzęsków występuje proces wymiany materiału genetycznego, zwany koniugacją, przy czym brak podziału organizmów na męskie i żeńskie. Przebieg koniugacji orzęsków:

  1. Dwa organizmy tego samego gatunku spotykają się. Dochodzi do częściowego (brzeżnego) zlania cytoplazm.
  2. Oba mikronukleusy ulegają mejozie. W każdej komórce trzy jądra potomne ulegają degeneracji.
  3. Pozostałe jądra haploidalne ulegają mitozie.
  4. Każda komórka przekazuje drugiej jedno ze świeżo powstałych, haploidalnych jąder.
  5. Następują zapłodnienia i powstają dwa diploidalne mikronukleusy.
  6. Orzęski się rozdzielają.
  7. W każdym z nich makrenukleus ulega degradacji oraz zachodzą 3 mitozy mikronukleusa, dając w efekcie 8 jąder.
  8. W każdej komórce 4 z 8 jąder powstałych na drodze mitozy zostaje przekształcone w makronukleusy. Podczas tego procesu wybrane geny są wielokrotnie kopiowane z mikronukleusa na makronukleus.
  9. Koniugację kończy cytokineza (podział cytoplazmy) dająca w efekcie 4 identyczne komórki z pierwszego pantofelka i 4 identyczne z drugiego.

Systematyka

Przykłady orzęsków:

Przypisy

  1. Simpson, Alastair G.B.; Roger, Andrew J.. The real ‘kingdoms’ of eukaryotes. „Current Biology”. 14, s. R693-R696, 2004. ISSN 0960-9822. .

Linki zewnętrzne

Information related to Orzęski

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya