Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Osiedle Ażurowych Okiennic

Osiedle Ażurowych Okiennic
Apartamenty Wilanowska
Osiedle Warszawy
Ilustracja
Widok na osiedle od południa na tle zabudowy Mokotowa. Na dole Potok Służewiecki i ulica Przy Grobli
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Powierzchnia

0,038 km²

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiedle Ażurowych Okiennic”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Osiedle Ażurowych Okiennic”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Osiedle Ażurowych Okiennic”
Ziemia52°10′18″N 21°03′10″E/52,171667 21,052778

Osiedle Ażurowych Okiennic lub Apartamenty Wilanowska[1][2]osiedle w dzielnicy Mokotów w Warszawie.

Położenie i charakterystyka

Osiedle Ażurowych Okiennic położone jest na stołecznym Mokotowie, na południu obszaru Miejskiego Systemu Informacji Stegny[3][4]. Znajduje się w kwartale ograniczonym ulicami: Przy Grobli (stanowiącej północną granicę Ursynowa), Aleksandra Patkowskiego i aleją Wilanowską[5]. Przy południowo-zachodniej granicy przepływa Potok Służewiecki[3]. Osiedle mieści się pod adresem: aleja Wilanowska, numery nieparzyste od 67 do 83[3].

Składa się z 13 budynków[6] o 4–7 kondygnacjach[1][2] posadowionych na działkach o powierzchni ok. 3,8 ha[3]. Budowę zrealizowano w dwóch etapach w latach 2006–2014[6]. Powstało łącznie 471 mieszkań (I etap: 260, II etap: 211) o powierzchniach od 37 do 324 m²[1][2]. W inwestycji zaplanowano także powierzchnie usługowe[1][2].

Deweloperem osiedla był Rogowski Development, a generalnym wykonawcą Henpol z Lublina[7]. Osiedle zostało zaprojektowane przez zespół JEMS Architekci: Olgierd Jagiełło, Maciej Miłobędzki, Jerzy Szczepanik-Dzikowski, Marcin Sadowski, Paweł Majkusiak i Paweł Natkaniec w latach 2005–2007[1][2].

Budynki mają zróżnicowane, ale proste formy[7]. Ich rozlokowanie wynika z kształtu działki i maksymalizacji powierzchni użytkowej[7][8]. Na terenie osiedla zaplanowano ciągi piesze tworzące strefę wspólną dla mieszkańców[2]. Budynek od strony alei Wilanowskiej w kształcie litery „U” tworzy pierzeję i oddziela resztę osiedla od ulicy[2][8]. W części południowej zaprojektowano strefę wypoczynku, na którą składa się plac zabaw oraz skwer z wysoką zielenią[8]. Na dachach zaplanowano tarasy[9].

Charakterystyczną cechą osiedla są elewacje, na które składają się drewniane, ruchome żaluzje[8][2] w kolorze ciepłego brązu[9]. Zapewniają one prywatność i możliwość regulowania ilości światła w lokalu[8]. Dodatkowo, dzięki temu, że każdy mieszkaniec może we własnym zakresie zamykać i otwierać osłony, tworzą wrażenie dużej dynamiki trójwymiarowej kompozycji architektonicznej[7][8].

Nagrody

Osiedle otrzymało dwie nagrody:

  • Nagroda Architektoniczna Prezydenta m.st. Warszawy za lata 2001–2014 (I edycja) w kategorii architektura mieszkaniowa – zespół[10].
  • Życie w Architekturze: nagroda główna w kategorii najlepszy budynek wielorodzinny za lata 2013–2014 (VIII edycja)[11]. Nagrodę przyznano „za piękno uzyskane dzięki prostocie i powtarzalności indywidualnie zaprojektowanych detali, a także zapewnienie mieszkańcom prywatności, mimo dużej skali inwestycji”[6].

Przypisy

  1. a b c d e „Plany na przyszłość”, 2006 (11. edycja), Warszawa: Centrum Łowicka, 2006, s. 70, ISSN 1643-7861.
  2. a b c d e f g h „Plany na przyszłość”, 2009 (14. edycja), Warszawa: Centrum Łowicka, 2009, s. 119, ISSN 1643-7861.
  3. a b c d Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-06-15].
  4. Rada Gminy Warszawa-Centrum, Uchwała Nr 389/XXXVI/96 Rady Gminy Warszawa-Centrum z dnia 19 września 1996 r. [online] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-22].
  5. Apartamenty Wilanowska, urbanity.pl, 31 stycznia 2017 [dostęp 2021-06-15].
  6. a b c Michał Wojtczuk, Za drewnianymi okiennicami: najlepsze osiedle w Polsce jest w Warszawie [online], gazeta.pl, 19 kwietnia 2015 [dostęp 2021-06-15].
  7. a b c d JEMS Architekci i Osiedle Ażurowych Okiennic [online], Sztuka Architektury, 2 marca 2015 [dostęp 2021-06-15].
  8. a b c d e f Tomasz Piątek, Światło naturalne we współczesnej wielorodzinnej architekturze mieszkaniowej koncepcje i realizacje, „Środowisko Mieszkaniowe” (20/2017), Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego, 2017, s. 121–129, DOI10.4467/25438700SM.17.055.7676, ISSN 1731-2442.
  9. a b Magdalena Piwowar, Joanna Koszewska, Grzegorz Mika, MOK PD. Ilustrowany atlas architektury południowego Mokotowa, Warszawa: Fundacja Centrum Architektury, 2023, s. 63, ISBN 978-83-964831-9-5.
  10. Osiedle Ażurowych Okiennic. Nagroda Architektoniczna Prezydenta m.st. Warszawy [online] [dostęp 2021-06-16].
  11. Laureaci VIII edycji konkursu Życie w Architekturze [online], 16 kwietnia 2015 [dostęp 2021-06-16].
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya