Ostateczny krach systemu korporacji

Ostateczny krach systemu korporacji – dziesiąty album Kultu, wydany 4 maja 1998 roku. Jest to ostatnia płyta nagrana z tragicznie zmarłym perkusistą, Andrzejem Szymańczakiem. Tytuł płyty wywodzi się z cytatu Jello Biafry – Najbardziej lubię wizualizować sobie ostateczny krach systemu korporacji, który według Kazika jest przykładem naiwności autora^[4] (cytat ten pojawia się na początku utworu Krew jak śnieg).

Autorstwo utworu Fever, Fever, Fever jest przypisane muzykom z fikcyjnego zespołu Liars – L. Rekarte i R. Lopezowi. Inspiracją dla ich imion był hiszpański piłkarz López Rekarte^[5][6].

Album uzyskał status platynowej płyty^[7].

W 2014 roku wydano reedycję albumu na płycie winylowej.

1. „Goopya peezda” (K. Staszewski / Kult)
2. „Lewy czerwcowy” (K. Staszewski / Kult)
3. „Grzesznik” (K. Staszewski / Kult)
4. „Gdy nie ma dzieci” (K. Staszewski / Kult)
5. „Z archiwum polskiego jazzu” (K. Staszewski / Kult)
6. „3 gwiazdy” (K. Staszewski / Kult)
7. „Poznaj swój raj” (K. Staszewski / Kult)
8. „Dziewczyna bez zęba na przedzie” (K. Staszewski / Kult)
9. „Kto wie” (K. Staszewski / Kult)
10. „Fever, fever, fever” (K. Staszewski / Kult^[8], na okładce albumu podano jako żart L. Rekarte / R. Lopez^[6])
11. „Jatne” (K. Staszewski / Kult)
12. „Ja wiem to” (K. Staszewski / Kult)
13. „Kto śmie traktować cię źle” (K. Staszewski / Kult)
14. „Idź przodem” (K. Staszewski / Kult)
15. „Krew jak śnieg” (K. Staszewski / Kult)
16. „Komu bije dzwon” (K. Staszewski / Kult)
17. "..."^[9] (K. Staszewski / Kult)

• Kazik Staszewski – sampler, saksofon, śpiew
• Janusz Grudziński – instrumenty klawiszowe, gitara akustyczna
• Irek Wereński – gitara basowa
• Krzysztof Banasik – gitara elektryczna, waltornia, saksofon, dzwony rurowe, przyśpiewki
• Andrzej Szymańczak – perkusja, inne instrumenty perkusyjne

oraz gościnnie:

• Sebastian Filiks – skrecze
• Janusz Zdunek – trąbka

• Okładka
• Ostateczny krach systemu korporacji w bazie Discogs.com (ang.)