Ostatni Mohikanin
Der letzte Mohikaner
| Gatunek
|
western
przygodowy
|
| Rok produkcji
|
1964[1]
|
| Data premiery
|
17 kwietnia 1965
styczeń 1968 (Polska)
|
| Kraj produkcji
|
RFN, Włochy, Hiszpania
|
| Język
|
niemiecki
|
| Czas trwania
|
92 minut
|
| Reżyseria
|
Harald Reinl
|
| Scenariusz
|
J. Joachim Bartsch
Roberto Bianchi Montero
Giovanni Simonelli
|
| Muzyka
|
Peter Thomas
|
| Zdjęcia
|
Alfons Carcasona
Heinz Willeg
Eduardo de la Fuente
|
| Scenografia
|
Hans Jürgen Kiebach
|
| Kostiumy
|
Irms Pauli
|
| Montaż
|
Hermann Haller
|
| Produkcja
|
Alfons Carcasona
Eduardo de la Fuente
Heinz Willeg
|
| Wytwórnia
|
International Germania Film
Procusa Balcázar Producciones Cinematográficas
Cine-Produzioni Associate
|
| Dystrybucja
|
Constantin Film (RFN)
Filmar (Włochy)
Bengala Films (Hiszpania)
Centrala Wynajmu Filmów (Polska)
|
Ostatni Mohikanin (niem. Der letzte Mohikaner, wł. La valle delle ombre rosse, hiszp. El último mohicano) – niemiecko-włosko-hiszpański western przygodowy z 1965 roku w reżyserii Haralda Reinla luźno oparty na powieści Jamesa Fenimore’a Coopera o tym samym tytule[2].
Akcja filmu względem powieści przeniosła się o ponad sto lat do przodu na Zachodnie Stany Zjednoczone świeżo po wojnie secesyjnej.
Obsada
- Joachim Fuchsberger – kapitan Bill Hayward
- Karin Dor – Cora Munroe
- Marie France – Alice Munroe
- Marianne Lutz – Alice Munroe (głos)
- Carl Lange – pułkownik Munroe
- Curt Ackermann – pułkownik Munroe (głos)
- Ricardo Rodríguez – Magua
- Gerd Duwner – Magua (głos)
- Kurt Großkurth – kucharz
- Daniel Martín – Unkas
- Thomas Eckelmann – Unkas (głos)
- Anthony Steffen – Sokole Oko
- Horst Niendorf – Sokole Oko (głos)
- Mariano Alcón – Tamenund
- Frank Braña – kapral
- Mike Brendel – Chingachgook
- Stelio Candelli – Roger
- Rainer Brandt – Roger (głos)
- Carlos Deschamps – Jackson
- Rafael Hernández – pomocnik Rogera
- Jean-Claude Mathieu – Matt
- Ángel Ter – Jeff
Wersja polska
Reżyseria: Jerzy Twardowski
Wystąpili:
Źródło: [3]
Bibliografia
Linki zewnętrzne
