Owczarek kraski
Owczarek kraski (oryginalna nazwa kraški ovčar) – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie górskim, wyhodowana na Bałkanach (Słowenia) do strzeżenia stad zwierząt hodowlanych. Owczarek kraski pochodzi z płaskowyżu kraskiego znajdującego się w Słowenii. Dawniej zwany owczarkiem z Istrii ma wspólną historię z sarplaninacem. Obydwie rasy pochodzą od dawnego typu psa pastersko-owczarskiego hodowanego na Bałkanach. W roku 1968 Związek Kynologiczny Jugosławii rozdzielił je jako odrębne rasy[1]. W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcja 2.2 – Molosy typu górskiego[2]. Nie podlega próbom pracy[1]. Eksterierowo rasy te są do siebie bardzo zbliżone, różnice są głównie w wielkości i masie. Owczarek kraski jest mniej masywny i niższy w kłębie. Pożądane jest także umaszczenie szaro-stalowe. Jest psem typowo pasterskim, wykorzystywanym także w służbach wojskowych, gdzie był ceniony za nieprzekupność i posłuszeństwo. Oczekiwana długość życia psów tej rasy wynosi 12–13 lat[3]. Poza swoimi naturalnymi obszarami występowania jest psem mało znanym i rzadko spotykanym. Przypisy
Bibliografia
|