Paprocie nasienne
Paprocie nasienne (Pteridospermatophyta, Lyginopteridophyta, Pteridospermopsida[1]) – klasa (gromada) wymarłych roślin nagonasiennych. CharakterystykaLiście pierzaste, przypominające kształtem liście dzisiejszych paproci. W odróżnieniu od prawdziwych paproci na końcu ich liści tworzyły się zalążki. Największe drzewiaste paprocie nasienne sięgały 10 m wysokości. WystępowanieWystępowały na Ziemi od późnego dewonu do albu (wczesna kreda), w postaci drzew, krzewów i pnączy. Szczyt rozwoju przypadł na perm, a zwłaszcza karbon. W tych okresach były ważnym składnikiem lasów, a na kontynencie Gondwany paprocie nasienne, w tym szczególnie rząd Glossopteridales (np. rodzaj Glossopteris), stanowiły główną grupę drzew (tzw. flora glossopterisowa). Glossopteridy swój sukces zawdzięczały tolerancji na chłodny klimat związany z obecnością lądolodów na Gondwanie. W Polsce w utworach karbonu górnego Górnego Śląska i rejonu Wałbrzycha dość częste są fragmenty (zwłaszcza liście) paproci nasiennych, m.in. Neuropteris. Systematyka
Przypisy
Encyklopedie internetowe (takson kopalny):
Identyfikatory zewnętrzne:
|