Parafia św. Agnieszki w Goniądzu
Parafia pw. św. Agnieszki w Goniądzu – rzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu Mońki archidiecezji białostockiej, metropolii białostockiej. Historia parafiiParafia w Goniądzu powstała z fundacji wielkiego księcia litewskiego Witolda przed rokiem 1430. Pierwszy kościół został wzniesiony pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, św. Jana Chrzciciela i św. Agnieszki. W czasie potopu szwedzkiego świątynia ta została bardzo zniszczona. W 1520 r. w Goniądzu został zbudowany drugi kościół, który ufundował wojewoda wileński Mikołaj Radziwiłł jako prepozytura szpitalna pw. Ducha Świętego. Świątynia ta pod koniec XVIII wieku popadła w ruinę i na początku XIX wieku zbudowano w tym miejscu kaplicę cmentarną. Lata 20. XX wieku zapoczątkowały nie tylko rozwój gospodarczy kraju ale i również życia religijnego w wyniku czego zachodziła konieczność budowy nowych kościołów i tworzenia nowych parafii. Wychodząc tym potrzebom naprzeciw biskup wileński Jerzy Matulewicz utworzył nową parafię w Mońkach i Downarach.
W związku z tym z parafii w Goniądzu wydzielono Mońki-osadę i Downary-Plac-osadę, jako siedziby przyszłych parafii oraz przyłączono wsie do nowo powstałych parafii. Na wniosek metropolity wileńskiego Romualda Jałbrzykowskiego Stolica Apostolska z dniem 10 października 1929 roku udzieliła indulgencji odwiedzającym kościół w dniu odpustu św. Antoniego Padewskiego[1].
Kościół pw. Wniebowzięcia NMP, św. Jana Chrzciciela i św. Agnieszki został odbudowany w I połowie lat 60. XVII wieku. W roku 1775 rozpoczęto budowę nowego, drewnianego kościoła, fundatorami świątyni byli bp. przemyski Antoni Betański, tytularny proboszcz Goniądza i Izabela z Poniatowskich Branicka. 26 września 1921 roku kościół ten doszczętnie spłonął. Obecnie istniejący kościół w stylu neobaroku polskiego wybudował w latach 1922–1924 ks. Adam Abramowicz według projektu architekta prof. Politechniki Warszawskiej Oskara Sosnowskiego. 14 września 1924 r. konsekracji świątyni dokonał bp wileński Jerzy Matulewicz. W wyniku II wojny światowej miasto Goniądz i kościół w bardzo znacznym stopniu uległ zniszczeniu. W sierpniu 1944 roku wojska niemieckie wysadziły obie wieże kościoła. Pozostałe dotychczas ocalałe fragmenty murów uległy dalszemu zniszczeniu w trakcie walk o przełamanie umocnień frontowych na rzece Biebrza, które trwały do połowy stycznia 1945 r.
Na terenie parafii znajduje się cmentarz grzebalny założony w roku 1804 o powierzchni 2 ha w odległości 0,5 km od kościoła. Zasięg parafiiDo parafii należą wierni z miejscowości[2]: Białosuknia, Dawidowizna, Doły, Goniądz, Jaski, Klewianka, Kosiorki, Krzecze, Łazy, Mierkienniki, Ołdaki, Piwowary, Pyzy, Smogorówka Goniądzka, Szafranki, Wojtówstwo i Zyburty. W latach 20. XX wieku z parafii wyłączono dla parafii pw. Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Kazimierza w Mońkach[3] wiernych z miejscowości: Dzieżki, Ginie, Hornostaje (od 1931), Krzeczkowo, Łupichy Mońki Oliszki, Potoczyzna, Świerzbienie i Zblutowo. Wyłączono także do Parafii Matki Boskiej Anielskiej w Downarach wiernych z miejscowości: Downary, Kramkówkę Dużą, Kramkówke Małą, Olszową Drogę, Osowiec (osadę), Owieczki, Rybaki, Żodzie. [potrzebny przypis] oraz Ciesze, Koleśniki, Uścianek, Sobieski. Proboszczowie
Przypisy
Linki zewnętrzne |