Parafia św. Andrzeja Boboli w Czerwionce-Leszczynach

Parafia św. Andrzeja Boboli
	; kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Czerwionka-Leszczyny
Adres	ul. ks. Adolfa Pojdy 104; 44-238 Czerwionka-Leszczyny
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Archidiecezja	katowicka
Kościół	św. Andrzeja Boboli
Proboszcz	ks. Zenon Sodawiczny
Wezwanie	św. Andrzeja Boboli
Wspomnienie liturgiczne	16 maja
	Położenie na mapie Czerwionki-Leszczyn Parafia św. Andrzeja Boboli
	Położenie na mapie Polski Parafia św. Andrzeja Boboli
	Położenie na mapie województwa śląskiego Parafia św. Andrzeja Boboli
	Położenie na mapie powiatu rybnickiego Parafia św. Andrzeja Boboli
	Położenie na mapie gminy Czerwionka-Leszczyny Parafia św. Andrzeja Boboli
	50°08′15,240″N 18°38′24,876″E/50,137567 18,640243
	Strona internetowa

Parafia św. Andrzeja Boboli – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Czerwionce-Leszczynach, w dzielnicy Leszczyny. Parafia należy do dekanatu Dębieńsko i archidiecezji katowickiej.

Obecnie parafia liczy prawie 12 tys. parafian.

Historia

Została po raz pierwszy wymieniona w spisie świętopietrza sporządzonym przez archidiakona opolskiego Mikołaja Wolffa w 1447 r. pośród innych parafii archiprezbiteratu (dekanatu) w Żorach pod nazwą Leschczina^[1]. Wydaje się, że powstała niewiele wcześniej. W tym czasie istniał kościół drewniany pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej, powstały na przełomie XVI i XVII w. Jednak w XVIII wieku parafia traci swoją samodzielność i zostaje włączony do parafii w Bełku. Wtedy parafia w Leszczynach należała do dekanatu żorskiego, a od początku XVII w. do dekanatu gliwickiego. W 1738 r. utworzono dekanat wielkodębieński. Parafia swoją samodzielność odzyskała dopiero w 1919 r., chociaż duszpasterz pojawił się w 1911 r. W okresie międzywojennym rozpoczęto budowę nowego kościoła na mocy starań, jakie podjął miejscowy proboszcz ks. Adolf Pojda, który zginął w 1942 r. w Dachau. Kamień węgielny został poświęcony 10 października 1937 r. przez ks. infułata Wilhelma Kasperlika. Kościół został poświęcony w 1945 r. Stary drewniany kościół został przeniesiony do Palowic, gdzie jest kościołem parafialnym. W czasie II wojny światowej kościół został częściowo zniszczony, plebania została zajęta przez wojsko. Po wojnie naprawiono zniszczenia, wykończono wnętrza kościoła oraz założono nowy cmentarz.