|
Park Manitiusa w Poznaniu
Park Gustawa Manitiusa (dawniej Park Zwycięstwa) – park w Poznaniu, położony na terenie jednostki pomocniczej Osiedle Grunwald Południe na Grunwaldzie[1], u zbiegu ulic: Grunwaldzkiej (od północy) i Reymonta (od wschodu), na terenie dawnych cmentarzy ewangelickich. HistoriaW 1895 r. na niezabudowanym obszarze poza pierścieniem wewnętrznych fortyfikacji Twierdzy Poznań założono sąsiadujące ze sobą cmentarze ewangelickie parafii św. Pawła ze śródmieścia i św. Łukasza na Jeżycach, sięgające na południe do ul. Taborowej, a od zachodu do ul. Obozowej. Po 1918 r., w związku z wyjazdem większości parafian do Rzeszy, część zbędnego obszaru przeznaczono na ogródki działkowe dla pozostającej w mieście ludności niemieckiej. W grudniu 1944 r. na cmentarzu św. Łukasza został pochowany ks. Paul Blau, ostatni generalny superintendent poznańskiego Kościoła Ewangelicko-Unijnego. Po 1945 r. cmentarze zamknięto dla pochówków. W 1952 r. (według planu miasta z 1948 r. nastąpiło to już wcześniej) zostały przekształcone w Park Zwycięstwa. Czytelny pozostał układ dawnych alei, obsadzonych drzewami liściastymi, z których na szczególną uwagę zasługują dęby amerykańskie, osiągające znaczne rozmiary. Krzewy występują głównie w strefie oddalonej od ulicy, dolną warstwę zajmują przede wszystkim trawniki. Południową część obszaru dawnych cmentarzy, od alei na przedłużeniu ul. Wyspiańskiego po ul. Taborową zajęły ogródki działkowe, obiekty sportowe i zabudowa koszar MO (obecnie Ośrodek Szkolenia Policji). Nie zachował się ani jeden nagrobek, przetrwała jednak kaplica cmentarna kościoła św. Pawła, w 1946 r. przekazana jako tymczasowe miejsce nabożeństw parafii ewangelicko-augsburskiej. Kaplica jest neogotycką budowlą wzniesioną w 1896 r. Mimo długoletnich starań o rozbudowę lub budowę nowej kaplicy i domu parafialnego, dopiero po rewindykacji parceli na rzecz parafii, w 2004 r. przy ul. Obozowej poświęcono nowy kościół Łaski Bożej. Na terenie za świątynią zostało upamiętnione miejsce pochówków. Powierzchnia parku wynosi niespełna 6 ha, teren ten po 1962 r. został okrojony od północy i wschodu, podczas poszerzania sąsiadujących ulic. Przestało wówczas istnieć żeliwne ogrodzenie z ozdobną bramą, dom grabarza, a także kaplica cmentarza św. Łukasza, służąca po wojnie parafii polskokatolickiej. W 1968 r. na zamknięciu głównej alei wzniesiono niewielki pomnik Zwycięstwa (proj. Ryszard Skupin), upamiętniający zakończenie II wojny światowej i bitwę pod Grunwaldem. W latach 70. w jego sąsiedztwie powstała kryta pływalnia i Wielkopolskie Centrum Judo TS Olimpia. W 2000 r. patronem parku został ks. senior Gustaw Manitius, zasłużony polski duszpasterz luterański, zamordowany przez Niemców w Forcie VII. W 2002 r. poświęcono mu głaz pamiątkowy od strony ul. Grunwaldzkiej, autorstwa prof. Władysława Wróblewskiego. Przypisy
Bibliografia
Galeria
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
