Park różaneczników i ogród botaniczny w Bremie

Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Park różaneczników i ogród botaniczny w Bremie – (niem. Rhododendron-Park und Botanischer Gatren Bremen, Botanika im Rhododendon-Park) – kolekcja różaneczników zajmująca 43 ha oraz ogród botaniczny na powierzchni 3 ha, znajdujące się przy ulicy Deliusweg 40 w Bremie w Niemczech.

Początki ogrodu datuje się na 1905, kiedy został zapoczątkowany przez przedsiębiorcę Ernsta Franza Schutta (pierwotnie w miejscowości Osterdeich na ulicy Georga Bittera na powierzchni 3 ha), gdzie zgromadził kolekcję roślin pochodzących z Meksyku, Kaukazu i Orientu, jak również zioła, rośliny uprawne, rośliny dziko rosnące oraz gatunki trujące. Ogród pozostał własnością prywatną do 1935, kiedy został przeniesiony do obecnej lokalizacji i stał się własnością miasta. W tym czasie poszerzono kolekcję o różaneczniki, które do chwili obecnej rosną w leśnej części parku. Ogród w dzisiejszej formie powstał w latach 1949-1950.

Sam park powstał w 1933, jako inicjatywa Niemieckiego Stowarzyszenia Osób związanych z Rododendronami (ang. German Rhododendron Society) na polach uprawnych i połaci lasu. Oddany do zwiedzania w 1937. W 2003 zbudowano rozległy kompleks szklarni o nazwie Botanika, który uważany jest za największe centrum nauk przyrodniczych w Niemczech. W 2007 park stał się organizacją non-profit. Corocznie odwiedza go 300 tysięcy gości.

Kolekcje Parku obejmują:

• Park azali – duży park krajobrazowy, którym pod starymi bukami i dębami rosną azalie. Kolekcja zawiera dzikie gatunki z Ameryki Północnej oraz dawne i współczesne kultywary pochodzące z Czech, Niemiec i Stanów Zjednoczonych.
• Las różaneczników – gęsty las zajmujący większą część parku z pierwszymi różanecznikami posadzonymi w 1936.
• Park rododendronów – prezentuje nowe gatunki hodowców niemieckich i holenderskich. Rośliny zmieniane są co 5 lat pod kierunkiem Niemieckiego Towarzystwa Miłośników Rododendronów (niem. Deutsche Rhododendron Gesellschaft).

Ogród botaniczny parku składa się z:

• Alpinarium
• Ogrodów roślin stref klimatycznych – obu Ameryk, Azji, Australii i Nowej Zelandii oraz Bałkanów.
• Wrzosowisko, na które składają się nasadzenia wykonane z wrzosów i wrzośców.
• Ogród gatunków flory niemieckiej – posiada w przybliżeniu 1000 z 2000 gatunków flory północno-zachodnich Niemiec, z których około 200 znajduje się na obecnej czerwonej liście gatunków zagrożonych okolic Bremy i Dolnej Saksonii.
• Ogród roślin użytkowych i leczniczych – około 400 taksonów roślin leczniczych (jedna z największych kolekcji w Niemczech) i 200 taksonów roślin użytkowych.
• Różanecznikowy ogród skalny – rosną w nim gatunki rododendronów pochodzące z Alp i Himalajów oraz gór Chin i Japonii.
• Kolekcja roślin cieniolubnych.

• Ogród Bonsai połączony z ogrodem księżycowym.
• Botanika – zespół szklarni, w którym prezentowana jest kolekcja blisko 600 dziko rosnących gatunków pochodzących z Azji – Nepalu, Tybetu, Junnanu i Birmy, jak również wschodnioazjatyckie rzeźby, chiński pawilon herbaciarni oraz największy posąg buddy poza granicami Azji.
• Ogród Różany z 230 odmianami róż.
• Ogród Aromatyczny – rosną w nim róże i aromatyczne zioła takie jak tymianek czy lawenda.

• https://www.botanika-bremen.de/ - Oficjalna strona parku [strona w języku niemieckim]