Paweł Kapusta (1899–1981)
Paweł Kapusta (ur. 27 lipca 1899 w Wołowicach, zm. 1981 w Nasielsku) – starszy sierżant Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysUrodził się 27 lipca 1899 w Wołowicach, w ówczesnym powiecie krakowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Feliksa i Anny z Hajtów[1]. Po ukończeniu czterech klas szkoły ludowej pracował w gospodarstwie rolnym rodziców[2]. Od 12 lutego 1917 do 14 listopada 1918 służył w cesarskiej i królewskiej Armii. Walczył na froncie włoskim, gdzie 20 października 1918 został ranny[3]. 12 lutego 1919 został wcielony do Wojska Polskiego[4]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 11. kompanii III batalionu 13 pułku piechoty[5]. Wyróżnił się „2 czerwca 1920 podczas ataku na folwark Kubarki, obwarowany okopami rosyjskimi z czasów wojny światowej i silnie obsadzonymi przez bolszewików”[6]. Po zakończeniu działań wojennych kontynuował służbę w 13 pp w Pułtusku, w charakterze podoficera zawodowego[1]. W marcu 1934 pełnił służbę na stanowisku szefa kompanii[7]. Był żonaty, miał syna Antoniego Feliksa (ur. 1931) i córkę Wieńczysławę (1937–2021), zamężną z Andrzejem Gizmajerem (1931–2021)[8][9]. 15 maja 2016 na skwerze imienia kpt. Antoniego Sochaczewskiego w Nasielsku odsłonięto kamień pamiątkowy z tablicą dedykowaną m.in. Pawłowi Kapuście[10]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|