Pchła kocia
Pchła kocia (Ctenocephalides felis) – owad z rodziny Pulicidae. Pasożyt zewnętrzny kota. Poza kotem pchła ta może pasożytować na człowieku[2], psie, szczurze wędrownym oraz innych zwierzętach domowych i dzikich[3]. Jest pasożytem kosmopolitycznym. Występują następujące podgatunki[4]:
Samiec C. felis osiąga wielkość 1,5 mm długości[2], samica jest większa i mierzy 2,5–3,2 mm długości[2]. Budowa bardzo podobna do pchły psiej z tym że głowa jest bardziej wydłużona a stosunek długości do szerokości głowy wynosi 2:1[2]. Różnią się dodatkowo długością grzebyków (ctenidium) na policzkach, które u pchły kociej są dłuższe[2] Pchły te są w stanie skakać na odległość nawet 150 razy dłuższą od długości ich ciała[5]. RozwójJest podobny do pchły ludzkiej oraz pchły psiej. Zapłodnione samice po napiciu się krwi składają jaja. Dziennie około 15 sztuk[6]. Jaja mają kształt elipsoidalny, są barwy białawej[6]. Po 2–8 dniach[2] wykluwają się larwy, które są beznogie, posiadają aparat gębowy typu gryzącego i poruszają się ruchem robakowatym. Odżywiają się ekskrementami i resztkami organicznymi[6]. Stadium larwalne trwa 7–18 dni[2]. Stadium poczwarki zaś 2–14 dni[2]. Po dwukrotnym linieniu następuje przepoczwarczenie w imago w luźnym oprzędzie zmieszanym z ziarnami kurzu[6]. Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Information related to Pchła kocia |