Per Enflo

Per Henrik Enflo

Per Enflo (1972)
Państwo działania	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1944 Sztokholm
Specjalność: matematyka - problem podprzestrzeni niezmienniczych, przykład zaprzeczający aproksymacyjności
Alma Mater	Uniwersytet Sztokholmski
Odznaczenia
Żywa gęś od Stanisława Mazura za rozwiązanie problemu nr 153 Księgi szkockiej

Per Henrik Enflo (ur. 20 maja 1944 w Sztokholmie) – szwedzki matematyk znany z rozwiązania istotnych problemów otwartych z zakresu analizy funkcjonalnej.

Trzy spośród nich czekały na rozwiązanie ponad czterdzieści lat^[1]:

• problem bazy przestrzeni
• problem własności aproksymacji^[2]
• problem podprzestrzeni niezmienniczych w przestrzeniach Banacha^[3][4]

Rozwiązując powyższe problemy, Per Enflo opracował nowe techniki, które całymi latami służyły innym badaczom w analizie funkcjonalnej i teorii operatorów. Niektóre z badań Enflo miały duże znaczenie również w innych dziedzinach matematyki (teoria liczb) i informatyki (algebra komputerowa i algorytm aproksymacyjny).

Obecnie Per Enflo jest profesorem emerytowanym na Uniwersytecie Stanowym w Kent. Przedtem wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, Uniwersytecie Stanforda, w École polytechnique pod Paryżem i Królewskim Instytucie Techicznym w Sztokholmie.

W 1972 roku rozwiązał problem matematyczny, postawiony w 1936 roku przez Stanisława Mazura, zawarty w Księdze Szkockiej. Z tego tytułu w tym roku przyjechał do Warszawy, gdzie odebrał od Mazura nagrodę - żywą gęś^[5][6].

Per Enflo jest ponadto pianistą i od dzieciństwa grywa koncerty. Interesuje się również matematyzacją kwestii związanych z ewolucją. W 1998 roku postawił m.in. hipotezę kojarzenia się genetycznego przedstawicieli Homo sapiens, z Neandertalczykami, która potem została potwierdzona^[5].