Petrus de Cruce
Petrus de Cruce, Pierre de la Croix[1] – francuski kompozytor i teoretyk muzyki, działający na przełomie XIII i XIV wieku[1]. ŻyciorysPochodził z rodziny patrycjuszowskiej, związany był z ośrodkiem w Amiens, gdzie prawdopodobnie także się urodził[1]. Przypuszczalnie między 1260 a 1290 rokiem studiował na Uniwersytecie Paryskim, uzyskując tytuł magistra[1]. W 1298 roku przebywał na dworze królewskim w Paryżu, następnie w latach 1301–1302 na dworze biskupa Amiens Guillaume’a de Mâcon[1]. TwórczośćKomponował głównie 3-głosowe motety wielotekstowe, w których występuje nieozdobiony tenor w długich wartościach rytmicznych, zbliżony do niego motetus i swobodne rytmiczne triplum[1]. Przypisywane jest mu autorstwo rymowanego oficjum o Ludwiku IX Świętym[1]. Był autorem napisanego w Amiens traktatu Tractatus de tonis, który stanowi ważne ogniwo w rozwoju notacji menzuralnej[1][2]. Wprowadził podział brevis na 2-3 semibreves, jako pierwszy zastosował też punctus divisionis do oddzielenia grup semibreves[3]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |