Pistolet PB

PB

Pistolet PB
Państwo	ZSRR
Producent	Zakłady Nr 622, Iżewsk[1]
Rodzaj	pistolet samopowtarzalny
Historia
Produkcja	1967 – nadal
Dane techniczne
Kaliber	9 mm
Nabój	9 x 18 mm Makarow
Magazynek	pudełkowy, 8 nab.
Wymiary
Długość	170 mm[1]/310 mm (bez tłumika/z tłumikiem)
Wysokość	134 mm
Długość lufy	100 mm[1]
Masa
broni	0,95 kg (bez tłumika i amunicji)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	290 m/s
Zasięg maks.	50 m
Zasięg skuteczny	25 m

PB (ros. ПБ) – radziecki wyciszony pistolet samopowtarzalny.

PB został wprowadzony do uzbrojenia w 1967 roku. Jego konstruktor A. Dieragin odpowiednio zaadaptował do nowych zadań standardowy radziecki pistolet PM. Po przeniesieniu sprężyny powrotnej do chwytu pistoletowego (w PM otacza ona lufę) lufę otoczono komorą wstępnego rozprężania gazów prochowych. Dodatkowo do broni może być dołączony tłumik dźwięku, który dla wygody transportu jest dzielony na dwie części i przechowywany we wspólnej dwukomorowej kaburze^[1]. Strzał z broni bez założonego tłumika jest niewytłumiony, ale ma nietypowy odgłos utrudniający wykrycie stanowiska strzelającego. W krytycznej sytuacji możliwe jest oddanie strzału bez nakręconej zewnętrznej części tłumika^[1].

• Sergiusz Mitin. Broń rosyjskich komandosów cz. 1. „Raport-wto”. 2003. nr 1. s. str. 46-48. ISSN 1479-270X. 
• Walter Schultz: 1000 ręcznej broni palnej. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2011, s. 260. ISBN 978-83-7708-745-9.