|
Plazmid NR1Plazmid NR1 (R100 lub 222[1]) – koniugacyjny plazmid należący do grupy niezgodności IncFII warunkujący oporność na antybiotyki. Odkryty został przez Rintaro Nakaya u bakterii Shigella flexneri 2b w Japonii w latach 50[1]. Plazmid rozprzestrzenia się wśród drobnoustrojów drogą koniugacji; dostrzeżono ponadto rzadkie przypadki przekazywania jedynie części plazmidu. NR1 może występować u bakterii jelitowych takich jak Escherichia, Klebsiella czy Proteus. Wyróżnia się w nim dwa duże rejony, o odmiennej funkcji. Fragment regulacyjnyFragment ten zawiera geny warunkujące i regulujące proces replikacji oraz koniugacji. Zlokalizowane są tu również - na transpozonie - geny oporności na tetracykliny. Jego wielkość to 29 mikrometrów[2]. Fragment opornościFragment zawierający geny determinujące oporność, zwany również fragmentem r (od angielskiego resistant - oporność), występuje pojedynczo i ma wielkość około 8 mikrometrów[2]. U bakterii Proteus mirabilis plazmid zachowuje się nieco inaczej - zaobserwowano amplifikację tego fragmentu (a nie całego plazmidu)[2]. Zwielokrotnienie NR1r zwiększa oporność drobnoustroju, ponieważ transkrybowanych jest więcej białek determinujących oporność. Drobnoustroje zawierające plazmid NR1 wykazują zwiększoną tolerancję na następujące substancje (względem szczepów dzikich):
PrzypisyBibliografia
|
