Poniatów (Wałbrzych)

Poniatów
	część miasta Wałbrzycha
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miasto	Wałbrzych
Data założenia	XIII w.
W granicach Wałbrzycha	1 stycznia 1951
SIMC	983764
Wysokość	ok. 385–435 m n.p.m.
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	58-307
Tablice rejestracyjne	DB
	Położenie na mapie Wałbrzycha Poniatów
	Położenie na mapie Polski Poniatów
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Poniatów
	50°47′55″N 16°18′38″E/50,798611 16,310556
	Multimedia w Wikimedia Commons

Poniatów (niem. Seitendorf^[2]) – dawna wieś, od 1 stycznia 1951^[3] dzielnica w granicach Wałbrzycha w jego płn.-wsch. części, nad rzeką Poniatówką. Ciągnie się na długości ok. 4 km, na wysokości ok. 385 - 435 m n.p.m.^[4].

W latach 1945–54 stanowił gromadę w gminie Szczawienko^[5]. 1 stycznia 1951 włączony do Wałbrzycha^[1].

Według danych z Urzędu Miejskiego w Wałbrzychu na 16 kwietnia 2014 roku dzielnicę Poniatów zamieszkuje 2032 osób^[6].

Historia

Według niepewnych źródeł w 1203 roku książę śląski Henryk I Brodaty oddał we władanie Poniatów opactwu cystersów w Lubiążu. Inna wersja podaje, że wieś została założona na polecenie Brodatego przez kolonistów niemieckich w 1220. Pewne źródła o istnieniu Poniatowa pochodzą z roku 1337. W roku tym, książę Bolko II Mały potwierdził, że wieś leży w obrębie prawa mili Świebodzic. Przyjmuje się, że wieś założył niejaki Sybotho, który otrzymał tę osadę w 1342 roku od księcia Bolka II.

Właściciele wsi

Właścicielami wsi byli między innymi: w 1367 r. Nicolaus de Ottendorf, w 1368 r. Peter Czedlicz, od 1374 roku właściciel zamku Grodno Reyntsche Schafa (Schoffa), od 1408 roku rodzina von Czettritz.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest gotycki kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa z XIV wieku i później przebudowywany^[7]^[8].

Przypisy

↑ ^a ^b Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 509
↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
↑ Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 509
↑ Sudety Środkowe.część zachodnia.Okolice Wałbrzycha: mapa; skala 1:40 000: wyd. PLAN; Jelenia Góra;2003r.; ISBN 83-88049-31-3 Mapa
↑ Mapa powiatu Wałbrzych z 29 XII 1948 r.
↑ Liczba mieszkańców dzielnic Wałbrzycha | Nasz Wałbrzych - niezależny portal miejski [online], nasz.walbrzych.pl [dostęp 2017-11-26] .
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 187. [dostęp 2013-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
↑ Janusz Czerwiński: Sudety. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 175. ISBN 83-7079-677-X.

Bibliografia

Słownik geografii turystycznej Sudetów: Góry Wałbrzyskie, Pogórze Wałbrzyskie, Pogórze Bolkowskie, t. 10, pod red. M. Staffy, wyd. I-BIS, Wrocław 2005.
Sudety Środkowe. Część zachodnia. Okolice Wałbrzycha: mapa; skala 1:40 000: wyd. PLAN; Jelenia Góra; 2003r.; ISBN 83-88049-31-3

Linki zewnętrzne

[znies-1] Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 509

[mp1946-142-262-2] Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).

[3] Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 509

[4] Sudety Środkowe.część zachodnia.Okolice Wałbrzycha: mapa; skala 1:40 000: wyd. PLAN; Jelenia Góra;2003r.; ISBN 83-88049-31-3 Mapa

[mapa-5] Mapa powiatu Wałbrzych z 29 XII 1948 r.

[6] Liczba mieszkańców dzielnic Wałbrzycha | Nasz Wałbrzych - niezależny portal miejski [online], nasz.walbrzych.pl [dostęp 2017-11-26] .

[NID-7] Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 187. [dostęp 2013-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

[Czerwiński1996s175-8] Janusz Czerwiński: Sudety. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 175. ISBN 83-7079-677-X.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]