|
Portret Josefy Manueli Téllez-Girón, markizy de Marguini
 Portret Josefy Manueli Téllez-Girón, markizy de Marguini (hiszp. Josefa Manuela Téllez-Girón y Alfonso Pimentel, Marquesa de Marguini lub Josefa Manuela Téllez-Girón, futura marquesa de Camarasa) – obraz olejny z ok. 1800 roku namalowany przez Agustína Esteve. Portret przedstawia nastoletnią hiszpańską arystokratkę Josefę Manuelę Téllez-Girón y Alfonso Pimentel i znajduje się w prywatnej kolekcji książąt de Medinaceli w Sewilli[1]. Josefa Manuela Téllez-Girón y PimentelJosefa Manuela Téllez-Girón y Alfonso-Pimentel, markiza de Marguini (1783–1817) była hiszpańską arystokratką, najstarszą córką IX książąt Osuny. W 1800 poślubiła Joaquína Maríę Gayoso de los Cobos Sarmiento de Mendoza, XI markiza de Camarasa i hrabiego de Ribadavia, z którym miała pięć córek. Podobnie jak jej matka, nie była uważana za urodziwą. Miała dużą głowę nieproporcjonalną do rachitycznej sylwetki, w twarzy wyróżniała się długa broda[2]. Okoliczności powstaniaW ostatniej ćwierci XVIII wieku Esteve był jednym z najbardziej wziętych malarzy portrecistów wśród dworskiej arystokracji, popularnością ustępował jedynie Goi. Wśród jego mecenasów szczególną rolę odegrali należący do czołowych przedstawicieli hiszpańskiego oświecenia książę i księżna Osuny – Pedro i María Josefa Pimentel y Téllez-Girón, rodzice sportretowanej Josefy Manueli[3]. Jej podobizna należy do grupy czterech portretów dzieci książąt, których namalowanie zlecili Esteve. Portret Josefy Manueli jest pendantem portretu jej młodszej siostry Joaquiny[4]. Zachowało się kilka jej podobizn. Na rodzinnym portrecie Książę i księżna Osuny z dziećmi Goi, pięcioletnia Josefa Manuela trzyma ojca za rękę. Agustín Esteve namalował także miniaturę, na której markiza gra na fortepianie[2]. Opis obrazuJosefa Manuela została przedstawiona en pied, przy stole do gry w tryktraka. Ma na sobie długą, białą suknię, spod której wystaje szpiczasty bucik. Za tło pomieszczenia służy wielka zasłona w odcieniach szarości. Data powstania obrazu nie jest znana, możliwe, że jest to rok 1800, w którym markiza wyszła za mąż[1]. Prado podaje rok 1798, ten sam, w którym Esteve namalował jej siostrę Joaquinę[5]. ProweniencjaObraz należał do książąt Osuny, a następnie do samej portretowanej. Mąż Josefy Manueli markiz de Camarasa pochodził z rodu Medinaceli; obraz trafił do kolekcji tej rodziny, gdzie obecnie się znajduje[1]. Przypisy
|
||||||||||||||
