Powiat Greifenberg i. Pom.Powiat Greifenberg i. Pom., Powiat Greifenberg in Pommern (niem. Landkreis Greifenberg i. Pom., Landkreis Greifenberg in Pommern, Kreis Greifenberg; dosł. powiat greifenberdzki[potrzebny przypis]) – dawny powiat na terenie Pomorza z siedzibą w Greifenbergu/Pommern. W latach 1816–1918 był jednostką administracyjną Królestwa Prus (od 1871 wchodzącego w skład Cesarstwa Niemieckiego)[1], od 1918 Prus – kraju związkowego, w latach 1919-1933 Republiki Weimarskiej, natomiast od 1933 do 1945 – III Rzeszy. W 1939 obejmował 765,28 km² powierzchni[2]. Obecnie teren powiatu leży w województwie zachodniopomorskim. Historia powiatuPowiat ten był kontynuacją wcześniejszego podziału terytorialnego jakiego dokonano w 1723 w Królestwie Prus, tj. Kamery Wojennej i Domen Królewskich (właściwego organu administracji państwowej i skarbowej na Pomorzu Zachodnim). Utworzono wówczas 19 powiatów (w tym: greifenberdzki) oraz 4 odrębne obwody[3]. Od 1816, w wyniku reformy administracyjnej (1815-1818[1]) – Gryfice stały się siedzibą powiatu w rejencji szczecińskiej, prowincji Pomorze[4][5]. W 1938, na skutek zmian administracyjnych związanych z likwidacją prowincji Marchii Granicznej, powiat przyłączono do rejencji koszalińskiej. Stan ten utrzymał się do 1945[2][6]. W 1939 powiat zamieszkiwało 46210 osób[7], z czego 44071 ewangelików, 1004 katolików, 352 pozostałych chrześcijan i 57 Żydów[8]. Na terenie powiatu znajdowały się 2 miasta i 80 wsi[8][9]. Do miast należały:
Wiosną 1945 obszar powiatu zdobyły wojska 2 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej. Po odejściu wojsk frontowych, powiat na podstawie uzgodnień jałtańskich został przekazany polskiej administracji. Jeszcze w tym samym roku zmieniono nazwę powiatu na powiat zagórski (od 21 sierpnia 1945 do 7 maja 1946, kiedy zmieniono nazwę miasta z Zagórze na Gryfice[11]), nie zmieniając znacząco granic. Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Opracowania
Opracowania online
Linki zewnętrzne
|