|
Powiat sulechowsko-świebodziński
 Powiat sulechowsko-świebodziński (również powiat cylichowsko-świebodziński) – dawny powiat ze stolicą w Świebodzinie, istniejący w Polsce w latach 1945–1946 w woj. poznańskim. Obejmował on części obszaru obecnych powiatów świebodzińskiego i zielonogórskiego (woj. lubuskie). Po zakończeniu II wojny światowej na mocy porozumień pomiędzy zwycięskimi mocarstwami, okolice Sulechowa i Świebodzina (powiat Züllichau-Schwiebus) zostały przyłączone do Polski jako część tzw. Ziem Odzyskanych. Administracja polska została utworzona w Świebodzinie w 1945 roku i przejęła władzę nad powiatem sulechowsko-świebodzińskim, składającym się z 3 miast (Lubrza[1], Sulechów i Świebodzin) i 77 gmin[2]. W 1946 roku powiat sulechowsko-świebodziński przemianowano na powiat świebodziński. Na uwagę zasługuje fakt, iż powiat sulechowsko-świebodziński nie został podzielony na powiaty sulechowski i świebodziński. Powiat sulechowski powstał dopiero 1 stycznia 1951 roku, kiedy to przemianowano powiat babimojski na sulechowski. Zmianie nazwy wtórowało wyłączenie z powiatów świebodzińskiego (m.in. Sulechowa) i zielonogórskiego części terenów i włączenie ich do powiatu babimojskiego (sulechowskiego)[3]. Przypisy
Zobacz też |
||||||||||||||||||||||
