|
Protesty w Algierii (2010–2012)
Protesty w Algierii – seria antyrządowych protestów w Algierii, spowodowanych przez bezrobocie, rosnące ceny żywności, korupcję władz, brak wolności słowa i złe warunki życia. Protesty rozpoczęły się pod koniec grudnia 2010 roku[4][5] i zakończyły się obietnicami prezydenta Abdelaziza Butefliki zmian w konstytucji i reformami. Protesty w Algierii miały mniejszą skalę aniżeli inne wystąpienia w krajach regionu w tym czasie[6]. Zamieszki w Algierze na wzór tunezyjski wybuchły 29 grudnia 2010. Było to związane z sytuacją mieszkaniową. Rany w walkach ulicznych odniosły 53 osoby, aresztowano także 29 osób[1]. Po 1 stycznia 2011 protesty przybrały na sile i rozszerzył się ich zasięg. Powodem były ogłoszone wraz z nowym rokiem 30% podwyżki cen żywności[5]. Manifestacje przerodziły się w zamieszki, uzbrojeni w noże lub metalowe pałki ludzie zaczęli plądrować sklepy, domy i budynki publiczne[7]. W ciągu pierwszego tygodnia stycznia śmierć poniosły trzy osoby, a 63 demonstrantów i 763 policjantów zostało rannych[5]. Aby uspokoić nastroje społeczeństwa, rząd obniżył ceny cukru i oliwy[4]. W kraju nastąpiły także przypadki samospaleń demonstrantów w proteście przeciwko złej sytuacji ekonomicznej[4]. 12 stycznia 2011 podpalił się Mohamed Aoichia w mieście Bordż Menaiel. Kolejnego dnia samospalenia dokonał Moshen Bouterfif z Tebesy. Obaj podpalili się z powodu fatalnych warunków mieszkaniowych i braku pracy. W kolejnych dniach odnotowano jeszcze dziesięć takich incydentów[1]. Kolejne wystąpienia w stolicy nastąpiły 22 stycznia 2011. Wówczas ranne zostały 42 osoby. Część demonstracji była organizowana przez partie opozycyjne wobec władz Algierii, w tym także przez opozycję parlamentarną, jednak demonstracje o podłożu politycznym były mniejsze od demonstracji o podłożu gospodarczym[8]. Demonstracje polityczne odbywają się głównie pod hasłem żądania zniesienia stanu wyjątkowego, który wprowadzono w roku 1992, i ograniczeń swobód obywatelskich[9]. 2 lutego 2011 w Algierii 15 napastników porwało włoską turystkę wraz kierowcą i przewodnikiem[10]. 3 lutego 2011 prezydent zapowiedział zniesienie stanu wyjątkowego w „najbliższej przyszłości” oraz polecił udostępnić opozycji czas antenowy w mediach państwowych[11]. 16 lutego 2011 premier Ahmed Ujahia, podał, że stan wyjątkowy zostanie zniesiony do końca lutego[12]. 22 lutego 2011 rząd przyjął rozporządzenie, które znosi obowiązujący od 1992 roku stan wyjątkowy, wejdzie ono w życie z chwilą jego opublikowania w dzienniku urzędowym Algierii. Jest to spełnieniem jednego z głównych postulatów protestujących[13]. 11 lutego 2011 doszło do demonstracji w Algierze. Zapowiadany pokojowy przemarsz, przerodził się w walki demonstrantów z policją. Tłum, który wymaszerował z Placu 1 Maja, zmobilizowany ustąpieniem prezydenta Egiptu Hosni Mubaraka wdał się w starcia ze służbami bezpieczeństwa. Policja aresztowała już ludzi, w tym Fodil Bumala jednego z założycieli Narodowego Ruchu na rzecz Zmiany i Demokracji. Opozycja wezwała do masowych protestów podobnych do egipskich[14]. 13 lutego 2011 podczas demonstracji w Algierze policja użyła gazu łzawiącego. Do starć doszło w mieście Annaba. Demonstranci ogłosili, iż będą powtarzać manifestacje co sobotę[15]. 14 lutego, minister spraw zagranicznych Mourad Medelci, powiedział, że stan wyjątkowy zostanie zniesiony w ciągu kilku najbliższych dni[16]. Do kolejnych wielotysięcznych demonstracji doszło 19 lutego. Manifestanci nie zdołali przejąć kontroli na placem głównym w Algierze[17]. 26 lutego 2011 siły policyjne stłumiły demonstracje w Algierze[18]. 23 marca 2011 w Algierze policja zaatakowała demonstrujących mieszkańców slumsów, którzy protestowali przeciwko niszczeniu ich domów. 21 osób zostało rannych[19]. Jednak władze algierskie w przeciwieństwie do tunezyjskich i egipskich czy libijskich opanowały sytuację w kraju i załagodziły protesty zapowiedzią zwiększenia transferów społecznych w związku z dużymi rezerwami finansowymi[1]. 15 kwietnia 2011 prezydent w wystąpieniu w państwowej telewizji zapowiedział m.in. zmiany w konstytucji i reformy legislacyjne. Obiecał zmodyfikowanie prawa wyborczego oraz przeprowadzenie uczciwych wyborów prezydenckich w 2014 roku[20]. Zobacz teżPrzypisy
Information related to Protesty w Algierii (2010–2012) |
||||||||||||||||||||||||
