Renata Szafarz
Renata Elżbieta Szafarz (ur. 30 marca 1943 w Wejherowie[1]) – polska prawniczka, profesor nauk prawnych, specjalistka prawa międzynarodowego publicznego, pracownik naukowy Instytutu Nauk Prawnych PAN. ŻyciorysW 1967 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim[1], następnie podjęła studia doktoranckie w Instytucie Nauk Prawnych PAN. W 1971 obroniła pracę doktorską i została zatrudniona w INP PAN jako adiunkt. W 1983 otrzymała stopień doktora habilitowanego i zatrudniono ją na stanowisku docenta[1] W 1992 uzyskała tytuł naukowy profesora nauk prawnych. Od 1992 kierowała Zespołem Prawa Międzynarodowego INP PAN[1]. Była członkiem Komitetu Nauk Prawnych PAN[2], a w latach 1998–2002 członkiem Rady Legislacyjnej[3]. Od 1993 do 2005 była członkiem Stałego Trybunału Arbitrażowego[1]. W 2001 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. W 2007 pod redakcją prof. Jerzego Menkesa ukazała się na jej cześć praca zbiorowa pt. Prawo międzynarodowe. Księga pamiątkowa prof. Renaty Szafarz (Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2007 ss. 606 ISBN 978-83-60694-08-4). Wybrane publikacje
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|