Rezerwat Zarafszański

Rezerwat Zarafszański

Zarafshon davlat qoʻriqxonasi

Państwo	Uzbekistan
Data utworzenia	1975[1]
Powierzchnia	2352 ha[2]
Położenie na mapie Uzbekistanu Rezerwat Zarafszański
39°35′50″N 67°14′14″E/39,597222 67,237222
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat Zarafszański^[3] (uzb. Zarafshon davlat qoʻriqxonasi) – rezerwat przyrody położony we wschodnim Uzbekistanie, w dolinie rzeki Zarafszan w południowo-wschodniej części wilajetu samarkandzkiego. Głównym celem jego utworzenia była ochrona występującej w nim odmiany lasu łęgowego, tzw. tugaju.

Rezerwat Zarafszański rozciąga się od wzgórza Chapan-Ata w górę rzeki Zarafszan, wzdłuż jej prawego brzegu. Składa się z dwóch części, oddalonych od siebie o około 300 m. Ich szerokość wynosi 100–140 m, przeciętna długość – 47 km. Najpospolitsze są gleby aluwialne. Najpospolitsze drzewa w rezerwacie to topole z gatunków Populus pruinosa i topola eufracka (P. euphratica) oraz wierzby: Salix wilhelmsiana i Salix songorica. Wśród krzewów dominuje słonisz srebrzysty (Halimodendron halodendron)^[4].

W rezerwacie odnotowano 24 gatunki ssaków, w tym jelenie szlachetne (Cervus elaphus; reintrodukowane na teren rezerwatu w 2007), 10 gatunków gadów, 2 gatunki płazów i blisko 18 gatunków ryb^[1]. W rezerwacie stwierdzono 218 gatunków ptaków. BirdLife International od 2008 roku uznaje rezerwat za ostoję ptaków IBA. Do gatunków, które zaważyły o uznaniu rezerwatu za ostoję, należą: dzięcioł białoskrzydły (Dendrocopos leucopterus), kraska zwyczajna (Coracias garrulus), orlik grubodzioby (Clanga clanga), syczek arabski (Otus brucei), ślepowron zwyczajny (Nycticorax nycticorax), lelek egipski (Caprimulgus aegyptius) i trznadel rudogłowy (Granativora bruniceps)^[2]. Jednym z celów utworzenia rezerwatu była ochrona podgatunku bażantów zwyczajnych Phasianus colchicus zerafschanicus^[1].