Rezerwat przyrody Dąbrowa Łącka

Dąbrowa Łącka

rezerwat leśny
Typ rezerwatu	fitocenotyczny
Podtyp rezerwatu	zbiorowisk leśnych
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Mezoregion	Kotlina Płocka
Data utworzenia	1990
Akt prawny	M.P. z 1990 r. nr 31, poz. 248
Powierzchnia	305,87 ha
Powierzchnia otuliny	882,84 ha
Położenie na mapie gminy Łąck Dąbrowa Łącka
Położenie na mapie Polski Dąbrowa Łącka
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Dąbrowa Łącka
Położenie na mapie powiatu płockiego Dąbrowa Łącka
52°27′42″N 19°38′06″E/52,461667 19,635000

Rezerwat przyrody Dąbrowa Łącka – leśny rezerwat przyrody położony w gminie Łąck (powiat płocki, województwo mazowieckie). Leży w obrębie otuliny Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego^[1].

Powołany został Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 czerwca 1990 r. (M.P. z 1990 r. nr 31, poz. 248^[2]). Zajmuje powierzchnię 305,87 ha^[3]. Wokół rezerwatu utworzono otulinę o powierzchni 882,84 ha^[3].

Według zarządzenia celem ochrony rezerwatu jest zachowanie licznych zbiorowisk roślinnych o charakterze naturalnym, obejmujących m.in. bory mieszane, grądy, łęgi i olsy, jak też Jeziora Łąckiego Małego oraz urozmaiconej rzeźby terenu. Przedmiotem ochrony są ekosystemy leśne, bagienne i jeziorowe.

Jest to rezerwat leśny (L).

• według dominującego przedmiotu ochrony: typ – fitocenotyczny (PFi), podtyp – zbiorowisk leśnych (zl)^[4].
• według głównego typu ekosystemu: typ – różnych ekosystemów (EE), podtyp – lasów i wód (lw)^[4].

Teren rezerwatu położony jest na utworach trzeciorzędowych, składających się z iłów, piasków i żwirów, natomiast gliny zwałowe są utworami czwartorzędowymi, pochodzącymi z glacjału bałtyckiego. Wartość krajobrazową rezerwatu podkreślają ozy, kemy i jeziora wytopiskowe. Gwarancją utrzymania ich w stanie naturalnym jest pokrywa leśna rezerwatu. Urozmaiceniem rzeźby terenu (która powstała wskutek lodowacenia i procesów peryglacjalnych) jest Jezioro Łąckie Małe, a także bagna, obniżenia nadjeziorne porośnięte lasem oraz kilkumetrowe wyniosłości terenu powstałe po ustąpieniu lodowca.

Do rezerwatu od strony zachodniej przylega zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Jezioro Łąckie Duże”^[1].

Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 280 gatunków roślin naczyniowych, 4 gatunki ramienic, 3 gatunki porostów, 1 gatunek wątrobowca oraz 23 gatunki mchów. Należą do nich m.in. hydrofity: grzybienie białe (Nymphaea alba), grążel żółty (Nuphar luteum), jezierza morska (Najas marina) oraz turzyca tunikowa (Corex paradoxa).

Do chronionych i rzadkich roślin lądowych występujących w rezerwacie należą: lilia złotogłów (Lilium martagon), listera jajowata (Lisfera ovala), kruszczyk szerokolistny (Epipactis latifolia), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezererum), jarzmianka większa (Astrantia major) i zdrojówka rutewkowata (Isopyrum thalictroides).