|
Richard Taylor (matematyk)
Richard Lawrence Taylor (ur. 19 maja 1962 w Cambridge) – brytyjsko-amerykański matematyk, laureat Nagrody Shawa w dziedzinie matematyki z 2007 roku, a także Breakthrough Prize in Mathematics za rok 2015. Specjalizuje się w teorii liczb. ŻyciorysUrodził się 19 maja 1962 roku w Cambridge. Gdy miał dwa lata, przeprowadził się z rodzicami do Oksfordu, gdzie spędził resztę dzieciństwa. Jego matka Mary była nauczycielką gry na fortepianie, a ojciec John – fizykiem teoretycznym[1]. W Oxfordzie uczęszczał do Magdalen College School, jednak na jego rozwój na tym etapie największy wpływ wywarł ojciec. Po ukończeniu szkoły Taylor wrócił do Cambridge, gdzie w 1980 roku rozpoczął studia. Był tam przez dwa lata prezesem stowarzyszenia The Archimedeans. Lubił także podróżować, szczególnie do miejsc, w których mógł oddać się swojej pasji do wspinaczki. Odwiedził Alpy, Himalaje, wulkany Ekwadoru i Karakorum. Spośród przedmiotów matematycznych, które studiował, najbardziej zainteresowała go teoria liczb[2]. W 1984 roku ukończył studia na University of Cambridge. Cztery lata później uzyskał doktorat na Uniwersytecie Princeton[3] (promotorem jego rozprawy zatytułowanej On Congruences between Modular Forms[4] był Andrew Wiles[5]). Po doktoracie aż do 1995 roku pracował na University of Cambridge (w roku akademickim 1988/1989 przebywał na stypendium Royal Society w Institut des Hautes Études Scientifiques[2]), po czym spędził rok na Uniwersytecie Oksfordzkim. Od 1996 do 2012 roku był zatrudniony na Uniwersytecie Harvarda, a w latach 2012–2019 był profesorem w Institute for Advanced Study[3]. Od 2018 jest profesorem Uniwersytetu Stanforda[3][6]. Wypromował 30 doktorów, wśród których byli m.in. Kevin Buzzard, Ana Caraiani i Jack Thorne[5]. Publikacje i osiągnięciaAutor ok. 40 artykułów. Swoje prace publikował m.in. w „Duke Mathematical Journal”, „Publications mathématiques de l'IHÉS” oraz najbardziej prestiżowych czasopismach matematycznych świata: „Annals of Mathematics”, „Journal of the American Mathematical Society" i „Inventiones Mathematicae”[7]. Był redaktorem m.in. „Duke Mathematical Journal”, „Annals of Mathematics” i „Inventiones Mathematicae”[3]. Od 2021 roku jest w redakcji „Journal of the American Mathematical Society"[3][8]. Zainteresowania matematyczne Taylora koncentrują się na związku pomiędzy dwoma bardzo różnymi rodzajami symetrii: pewnymi dyskretnymi symetriami równań wielomianowych odkrytymi przez Galois w pierwszej połowie XIX wieku oraz symetriami ciągłymi występującymi w geometrii. Wpisuje się to w realizację tzw. programu Langlandsa. Jego realizacja doprowadziła w szczególności do rozwiązania starych problemów teorii liczb, najbardziej znanym przykładem jest tu dowód Wielkiego Twierdzenia Fermata autorstwa Andrew Wilesa (przez prawie cały rok Taylor pomagał Wilesowi uzupełnić lukę w pierwszej wersji dowodu, starania te zakończyły się sukcesem i zostały opublikowane w artykule Ring-theoretic properties of certain Hecke algebras[9]). Wczesne prace dotyczą przypadku dwuwymiarowego realizacji programu. Oprócz wspomnianej już współpracy z Wilesem, dotyczy to także pracy z Breuilem, Conradem i Diamondem, która doprowadziła do udowodnienia pełnej hipotezy Taniyamy-Weila, która ma ważne zastosowania w arytmetyce krzywych eliptycznych. Następnie Taylor zajął się dowolną liczbą wymiarów. Razem z Michaelem Harrisem dowiódł w szczególności lokalnej hipotezy Langlandsa. Innym ważnym rezultatem Taylora jest tu dowód hipotezy Sato-Tate'a[1]. Nagrodę Shawa otrzymał razem z Robertem Langlandsem za zainicjowanie i rozwinięcie wielkiej, jednoczącej wizji matematyki, która łączy liczby pierwsze z symetrią[10]. Z kolei Breakthrough Prize in Mathematics został nagrodzony za liczne przełomowe wyniki w teorii form automorficznych, w tym te dotyczące hipotezy Taniyamy-Weila, lokalnej hipotezy Langlandsa dla ogólnych grup liniowych i hipotezy Sato-Tate'a[11]. WyróżnieniaTaylor był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał m.in.:
W roku 1994 był prelegentem sekcyjnym, a w roku 2002 plenarnym na Międzynarodowym Kongresie Matematyków[16]. W 2008 roku wygłosił też wykład plenarny na Europejskim Kongresie Matematyki[17]. Jest członkiem Royal Society (od 1995 roku[18]), Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk (od 2012 roku[19]), Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego (od 2013 roku[20]), National Academy of Sciences (od 2015 roku[21]) i Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego (od 2018 roku[22])[3]. Życie prywatneW 1994 roku spotkał Christine Jiayou Chang, matematyczkę po Uniwersytecie Harvarda. Pobrali się w sierpniu 1995 roku i mają dwójkę dzieci: Jeremy'ego i Chloe. Próbując połączyć karierę naukową żony i własną, Taylor po ślubie najpierw opuścił Cambridge, a później wyjechał do USA[2]. Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
