Roberts Štelmahers

Roberts Štelmahers

Roberts Štelmahers (2011)
Kalev/Cramo
Trener
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1974 Ryga
Wzrost	192 cm
Masa ciała	85 kg
Kariera
Aktywność	1990–2009
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1990–1991 ASK Ryga 1991–1995 Bonus Ryga 1995–1998 Broceni Ryga 1998 Awtodorożnik Saratow 1998–1999 Dallas Zastal Zielona Góra 1999–2000 Zepter Śląsk Wrocław 2000–2001 Pinar Karşiyaka Izmir 2001–2002 Ülker Stambuł 2002–2003 KK Olimpija Lublana 2004–2008 Lietuvos Rytas Wilno 2009 ASK Ryga 2009 Societa Veroli Basket
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1991  ZSRR U–16 1995–2005  Łotwa 144
Kariera trenerska Lata Drużyna 2009 BC Perlas 2010–2011 Lietuvos Rytas Wilno (asystent) 2011 BC Perlas 2011–2012 BC Pieno žvaigždės 2012–2015 BK Windawa 2000–2016 Valmiera/ORDO 2016–2017 Energa Czarni Słupsk 2017–2019 BK Windawa od 2019 Kalev/Cramo Reprezentacje narodowe 2010–2019 Łotwa (asystent) 2019–2021 Łotwa (asystent)

Roberts Štelmahers (ur. 19 listopada 1974 w Rydze) – łotewski koszykarz, grający na pozycji rzucającego obrońcy oraz niskiego skrzydłowego, obecnie trener główny estońskiego Kalev/Cramo.

19 lipca 2017 został trenerem Energi Czarnych Słupsk^[1].

Štelmahers dorastał w młodzieżowych zespołach ASK Ryga, gdzie w barwach pierwszego zespołu zadebiutował w sezonie 1990/91. Po zakończonych rozgrywkach podpisał kontrakt z Bonusem Ryga. Grał tam przez cztery pełne sezony, by potem przejść do kolejnego zespołu z Rygi – Broceni. Latem 1998 roku wyjechał z Łotwy, przechodząc do Awtodorożnika Saratow, euroligowego wówczas zespołu. Jednak już w grudniu został zwolniony z powodu finansowych problemów klubu. W styczniu 1998 roku przyjechał więc do Polski, podpisując kontrakt z Dallas Zastal Zielona Góra, gdzie spędził pół roku.Po sezonie odszedł do Zeptera Śląska Wrocław, z którym sięgnął po mistrzostwo Polski. W kolejnych dwóch sezonach grał już w Turcji – Pinarze Karşiyaka Izmir i Ülkerze Stambuł. Po dwuletniej przygodzie w kraju znad Bosforu Štelmahers podpisał dwuletni kontrakt z słoweńską Olimpiją Ljubljana, po czym powrócił nad Bałtyk – od 2004 do 2008 grał w litewskim Lietuvos Rytas Wilno. Obecnie gra w macierzystym klubie – ASK Ryga.

Stan na 22 lipca 2016^[2][3], na podstawie, o ile nie zaznaczono inaczej.

Drużynowe

• Mistrz:
  • Ligi Bałtyckiej (2006, 2007)
  • Litwy (2006)
  • Łotwy (1996–1998)
  • Polski (2000)
  • Słowenii (2004)
• Wicemistrz:
  • Ligi Bałtyckiej (2005, 2008)
  • Łotwy (1992–1995)
  • Słowenii (2003)
  • Litwy (2005, 2007, 2008)
• Zdobywca:
  • Superpucharu:
    • Polski (1999)
    • Słowenii (2003, 2004)
  • Pucharu:
    • ULEB (2005)
    • Słowenii (2003)
    • Prezydenta Turcji (2001)
• Finalista pucharu:
  • ULEB (2007)
  • Słowenii (2004)
  • Litwy (2007, 2008)
• Uczestnik TOP 16 Euroligi (2006, 2008)

Indywidualne

• Uczestnik meczu gwiazd:
  • ligi:
    • łotewskiej (1998)
    • polskiej (1999)
    • bałtyckiej (2006)
    • Litewskiej (2007)
  • Polska vs. Gwiazdy PLK (1999)
• Lider ligi:
  • łotewskiej w:
    • asystach (1997, 1998)
    • przechwytach (1995)
  • tureckiej w skuteczności rzutów za 3 punkty (2002 – 53,1%)

Reprezentacyjne

• Uczestnik:
  • mistrzostw Europy (1997 – 16. m., 2001 – 8. m., 2003 – 13. m., 2005 – 13. m.)
  • mistrzostw Europy U–16 (1991 – 5. m.)
• Lider mistrzostw Europy w skuteczności rzutów za 3 punkty (1997 – 58,8%)^[4]

• Mistrzostwo:
  • Ligi Bałtyckiej (2013)
  • ligi łotewsko-estońskiej (2019, 2021)
  • Łotwy (2014, 2016, 2018)
  • Estonii (2021)
• Wicemistrzostwo:
  • Ligi Bałtyckiej (2015)
  • Łotwy (2013, 2015, 2019)
• Puchar Estonii (2021)
• Finalista pucharu:
  • Litwy (2012)
  • Estonii (2022)
• Uczestnik:
  • mistrzostw Europy jako asystent trenera (2011 – 21. m., 2013 – 11. m.)
  • TOP 16 EuroChallenge (2013, 2014)

• Profil na polskikosz.pl
• Profil na plkhistory.ugu.pl