|
Roman Małachowski (oficer)
 Roman Małachowski-Małuja herbu Nałęcz (ur. 23 stycznia 1881 we Lwowie, zm. 18 stycznia 1959 w Poznaniu) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego. ŻyciorysUrodził się w rodzinie Godzimira (1852–1908) i Marceli. Był wnukiem Marcelego Tarnawieckiego. W 1899 zdał egzamin dojrzałości w C. K. V Gimnazjum we Lwowie (wówczas maturę zdali także Michał Remizowski oraz Henryk Tchorznicki, który został jego szwagrem tj. mężem siostry Godzimiry Małachowskiej)[1][2]. Został żołnierzem C. K. Armii. Służył w 9 pułku dragonów, gdzie w połowie 1902 został mianowany kadetem zastępcą oficera[3], później służył w stopniu podporucznika, a w listopadzie 1909 został mianowany porucznikiem[4]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. Po zakończeniu I wojny światowej odzyskaniu przez Polskę niepodległości dekretem Naczelnego Wodza Wojsk Polskich z 27 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego jako oficer byłej armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem stopnia rotmistrza i z dniem 1 listopada 1918 otrzymał przydział do Okręgu Generalnego „Kraków”[5][6]. W 1920 był attaché wojskowym przy Poselstwie Polskim w Kopenhadze. Został awansowany do stopnia podpułkownika kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[7][8][9]. Został oficerem 6 pułku ułanów w Stanisławowie, w którym w 1923 pełnił funkcję dowódcy II dywizjonu[10], a w 1924 jako oficer nadetatowy sprawował stanowisko komendanta Komendy Uzupełnień Koni nr 13 w Krakowie[11]. 4 lutego 1925 został przeniesiony z 6 puł do 7 pułku strzelców konnych w Poznaniu na stanowisko dowódcy pułku[12]. 28 stycznia 1928 został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przydziałem na stanowisko rejonowego inspektora koni w Dubnie[13]. 31 marca 1928 został zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII[14][15]. Z dniem 31 października 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[16]. Po rodzicach objął majątek ziemski w miejscowości Dolina koło Sanoka[17]. Na początku XX wieku wybudował dwór w Dolinie[18]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||
.png){kind=small}
