|
Ronn Moss
Ronn Moss, właśc. Ronald Montague Moss[1] (ur. 4 marca 1952 w Los Angeles) – amerykański aktor telewizyjny i wokalista[2]. ŻyciorysWczesne lataUrodził się w Los Angeles[3] w stanie Kalifornia w rodzinie pochodzenia angielskiego, szkockiego, irlandzko–czirokeskiego[4], jako drugi z trojga dzieci Maudine Elizabeth (z domu Creason) i Johna Ronalda Mossa[5]. Ma starszego brata Steve’a i młodszą siostrę Lindę. Ukończył University of California w Los Angeles[6]. Początkowo myślał o zawodzie chirurga. Zmienił plany, gdy odkrył muzykę. Kariera muzycznaW wieku 10 lat, gdy obejrzał program o zespole The Beatles, zabrał starszemu bratu gitarę i chciał zostać drugim George’em Harrisonem[7]. Kiedy miał 11 lat, za zarobione pieniądze w ogrodach sąsiadów kupił sobie gitarę, a następnie rozpoczął grę na perkusji, gitarze i gitarze basowej. Na początku lat 70. grał jazz w nocnych klubach Los Angeles. W 1976 Moss połączył siły twórcze z innym wokalistą / gitarzystą Peterem Beckettem, gitarzystą / klawiszowcem J.C Crowleyem i perkusistą Johnem Friesenem, tworząc zespół soft rockowy Player, głównie jako basista i wokalista. W garażu w Hollywood Hills napisali i ćwiczyli muzykę, która przyciągnęła uwagę impresaria muzycznego Roberta Stigwooda, który podpisał ich kontrakt z RSO Records. 1 września 1977 został wydany debiutancki album Player. W 1978 ukazał się singel „Baby Come Back” i przez trzy tygodnie znajdował się na pierwszym miejscu listy przebojów Billboard[8] obok „Sara Smile” Hall & Oates oraz „How Much I Feel” w wyk. zespołu Ambrosia jako jedna z nielicznych piosenek białego artysty, które były odtwarzane w stacjach radiowych promujących głównie czarnoskórych artystów. To pozwoliło im wnieść swój wkład w gatunek muzyczny znany jako biały soul, w którym biali artyści śpiewają z silnym wpływem R&B[9]. Player został wybrany najlepszym nowym artystą 1978 na liście honorowej magazynu Billboard. Ich następny singiel, „This Time I’m in It for Love”, również zadebiutował w marcu 1978 na 10. miejscu. Potem impresario muzyczny Robert Stigwood przy współpracy z RSO Records pomógł grupie wydać album Danger Zone (1978), a następnie nakładem wydawnictwa Casablanca Records label ukazała się płyta Room With a View (1980). Zespół koncertował z takimi wykonawcami jak: Gino Vanelli, Boz Scaggs, Eric Clapton, Heart i The Little River Band. W 1981 zespół zawiesił działalność[10]. W 2000 nagrał i wydał w Holandii płytę pt. I’m your Man[11] z dwunastoma piosenkami o miłości, w większości jego autorstwa, m.in. „It’s called Butterfly” – nagrana na cześć jego dwóch córek. W 2005 ukazała się jego druga solowa płyta pt. Uncovered[12], na której znalazło się dwanaście utworów, wśród nich „Butterfly” - dedykowana córkom, napisana przez Mossa. W ramach promocji odbył trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych, Australii, Europie (m.in. we Francji, Niemczech, Włoszech i krajach skandynawskich) i Azji (m.in. Japonii i Indiach). Australijska edycja jego solowej płyty I’m Your Man (2002) zawiera świeży duet z oryginalnego hitu „Baby Come Back” oraz dwa bonusowe utwory: „That’s When I’ll Be Gone” i „Mountain”. W 2005 wydał swój drugi solowy album, Uncovered[13]. Od sierpnia do września 2006 wraz ze swoim zespołem odbył trasę po Australii. W 2015 zespół Player wyruszył w trasę koncertową, gdzie Moss i Peter Beckett grali na koncertach z grupą Orleans i Ambrosia, a także na kilku koncertach „Yacht Rock” z Little River Band[14]. Po procesie sądowym przeciwko byłemu koledze z zespołu Player, Peterowi Beckettowi w sprawie używania znaku towarowego, Ronn zadebiutował jako Player Ronn Mossa na przyszłych koncertach Player[15]. W marcu 2019 Moss koncertował w Australii solo, a latem 2019 po raz pierwszy koncertował we Włoszech[16]. Kariera ekranowaW 1981 uczył się sztuki aktorskiej z Charlsem Conrodem, Chrisem O’Brienem, Kathleen King oraz Peggy Feury. Debiutował na dużym ekranie rolą chrześcijańskiego rycerza Ruggero we włoskim filmie przygodowym Serca i zbroja (I Paladini – storia d'armi e d'amori, 1983)[17] z Tanyą Roberts. Wystąpił w filmach klasy C: dramacie Gorące dziecko w mieście (Hot Child in the City, 1987) i filmie przygodowym Bilet na Hawaje (Hard Ticket to Hawaii, 1987). W 1987 przyjął rolę Ridge’a Forrestera w operze mydlanej CBS Moda na sukces (The Bold and the Beautiful). Ta ekranowa postać przyniosła mu ogromną sławę i uznanie w oczach telewidzów i pięciokrotną nominację do nagrody Soap Opera Digest (w latach 1993–1995, 1997–1998). W 2010 brał udział we włoskiej edycji programu Taniec z gwiazdami, gdzie z Sarą Di Vairą zajął 2 miejsce[18]. 11 sierpnia 2012 ogłoszono, że Moss odejdzie z obsady Mody na sukces po 25 latach. Ostatni raz pojawił się 14 września 2012[19][20][21]. 12 maja 2014 Moss wraz ze swoim zespołem Player wystąpił w operze mydlanej ABC Szpital miejski (General Hospital) w ramach balu pielęgniarek w 2014, gdzie wykonali swój hitowy singiel „Baby Come Back”. W 2019 w Taorminie otrzymał włoską nagrodę Premio Cinematografico delle Nazioni za całokształt[22]. RodzinaOd 1 stycznia 1990 do lipca 2002 był żonaty z młodszą o osiem lat aktorką i pisarką Shari Shattuck, z którą ma dwie córki: Creason Carbo (ur. 26 lutego 1994) i Calee Modine (ur. 19 listopada 1998)[23]. Powodem rozwodu był romans Shari Shattuck z Josephem Stachurą, dyrektorem artystycznym Knightsbridge Theatre. Moss dowiedział się o romansie żony z brukowców. Od lipca 2008 spotykał się z Devin DeVasquez, eks-dziewczyną „Playboya”[24]. 25 września 2009 pobrali się[25]. Jego ulubieni aktorzy to Peter O’Toole, Henry Fonda i Jimmy Stewart, a ulubioną aktorką jest Katharine Hepburn. Do jego hobby należy fotografowanie. FilmografiaFilmy fabularne
Seriale TV
DyskografiaAlbumy solowe
Albumy wydane z zespołem Player
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||
