Rosemary Payne
Christine Rosemary Payne, z domu Charters, obecnie Chrimes, (ur. 19 maja 1933 w Kelso[1]) – brytyjska lekkoatletka, specjalistka rzutu dyskiem, dwukrotna medalistka igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów, olimpijka. Na igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach Europy reprezentowała Wielką Brytanię, a na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów Szkocję. Zajęła 10. miejsce w rzucie dyskiem na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1958 w Cardiff oraz 4. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 w Kingston[2]. Zajęła 9. miejsce na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach[3]. Zwyciężyła w rzucie dyskiem na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu[2]. Zajęła 12. miejsca na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[4] i na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1]. Zdobyła srebrny medal na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, przegrywając jedynie z Kanadyjką Jane Haist, a także zajęła 7. miejsce w pchnięciu kulą[2]. Zajęła 11. miejsce w rzucie dyskiem na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[5] Była mistrzynią Wielkiej Brytanii (WAAA) w rzucie dyskiem w 1966, 1967, 1972 i 1973, wicemistrzynią w 1964, 1969 i 1974 oraz brązową medalistką w 1965 i 1971[6], a także halową wicemistrzynią w pchnięciu kulą w 1967 i brązową medalistką w tej konkurencji w 1972[7]. Szesnaście razy poprawiała rekord Wielkiej Brytanii w rzucie dyskiem do wyniku 58,02 m, uzyskanego 3 czerwca 1972 w Birmingham[8]. Był to również najlepszy wynik w jej karierze[9]. Później startowała z powodzeniem w zawodach weteranów. Jej mężem był przez pewien czas Howard Payne, lekkoatleta specjalizujący się w rzucie młotem, trzykrotny mistrz igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów i trzykrotny olimpijczyk[1]. Przypisy
|