Rybnica – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Klimontów[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Miejscowość znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela. Miejscowość jest także punktem połączenia odnogi Małopolskiej Drogi z Tarnobrzega, przez Koprzywnicę i Sulisławice.
Historia
20 października 1863 stoczona została bitwa pod Rybnicą pomiędzy oddziałem powstańców styczniowych pod dowództwem pułkownika Dionizego Czachowskiego z oddziałami rosyjskimi pod dowództwem majora Czuti[6].
- Siły powstańcze: 650 piechoty i jazdy.
- Siły rosyjskie: 500 dragonów i piechoty.
W wyniku bitwy oddział rosyjski został rozbity.
Według spisu powszechnego z roku 1921[7] liczba mieszkańców Rybnicy wynosiła:
- – wieś Rybnica – 15 domów i 121 mieszkańców,
- – osada młyńska Rybnica – 2 domy i 21 mieszkańców, w tym 10 wyznania mojżeszowego,
- – folwark Rybnica Bukówka – 1 dom i 20 mieszkańców, w tym 8 wyznania mojżeszowego.
Około 1929 roku we wsi Rybnica istniał tartak i młyn do mielenia gipsu[8].
W lipcu 1944 r. w trakcie Akcji „Burza” we wsi kwaterowała 4 kompania 2 Pułku Piechoty Legionów AK utworzona z oddziału partyzanckiego Jędrusie.
Zabytki
Mogiła żołnierzy poległych w bitwie pod Rybnicą w 1863 r., wpisana do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.688 z 24.05.1993)[9].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 118955
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 16-17 [dostęp 2022-05-21]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1103 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Zieliński 1913 ↓, s. 142.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo kieleckie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2015-04-30] .
- ↑ Wacław Skarbimir Laskowski „Słownik krajoznawczy powiatu sandomierskiego”' Sandomierz 1929, s. 45.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 52 [dostęp 2016-01-11] .
Bibliografia
| Miasto |
|
|---|
| Wsie |
|
|---|
| Kolonie |
|
|---|
| Osada |
|
|---|
| Część miasta |
|
|---|
| Części wsi |
- Cegielnia Pęchowska
- Dworskie
- Dziewków-Kolonia
- Folwark
- Gilówka
- Goźlice Poduchowne
- Góra
- Kolonie (Kroblice Pęchowskie)
- Kolonie (Ossolin)
- Kolonie (Węgrce Szlacheckie)
- Kozia Górka
- Kozinek
- Krobielice-Kolonia
- Niuchów
- Nowa Wieś
- Ostrówek
- Pod Młynem
- Rogacz-Kolonia
- Smyków
- Stara Wieś (Adamczowice)
- Stara Wieś (Krobielice)
- Stara Wieś (Kroblice Pęchowskie)
- Stara Wieś (Zakrzów)
- W Lipach
- Węgorzyn
- Żuków
|
|---|
| Kolonie wsi |
|
|---|
