Słonowice (województwo pomorskie)
Słonowice (kaszb. Słonojce lub Słonowice[3], niem. Groß Schlönwitz) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica. Na terenie między wsią Dobrzęcino przepływa struga Ściegnica. NazwaNazwa miejscowości ma genezę słowiańską i charakter patronimiczny. Powstała przez dodanie do nazwy osobowej Słony formantu -owice[4]. Niemiecka nazwa Groß Schlönwitz jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej z wyróżnikiem groß „wielki”, pozwalającym na odróżnienie od sąsiedniej miejscowości Neu Schlönwitz „Słonowiczki”[4]. Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Słónowice[5]. HistoriaWieś powstała na terenach rolnych, gdzie osadnictwo posiada długą metrykę[6]. Pierwsze wzmianki o wsi są z 1505 roku. We wsi znajduje się kościół parafialny pw. św. Stanisława Kostki, salowy, neogotycki z wieżą po stronie zachodniej, wzniesiony z cegły z niewielką ilością głazów narzutowych. Bryła kościoła pełni istotną rolę w krajobrazie, dobrze wyeksponowana jest od strony północno-zachodniej. Wewnątrz kościoła jest renesansowa chrzcielnica z 1658 roku i barokowa ambona[7]. W pobliżu kościoła znajdował się dwór o konstrukcji ryglowej, kryty słomą, który spłonął w 1939 roku. Wokół dworu był park w stylu angielskim z dwoma stawami i starodrzewiem. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie słupskim. W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Słonowice. Wspólnoty wyznaniowe
Przypisy
Zobacz też |