SMS Salamander (1891)
SMS Salamander – austro-węgierski stawiacz min z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. Jednostka została zwodowana 9 maja 1891 roku w stoczni STT w Trieście, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wcielono ją w 1892 roku. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier w 1920 roku jednostkę przyznano Wielkiej Brytanii, po czym została złomowana we Włoszech. Projekt i budowaStawiacz min „Salamander” zbudowany został w stoczni STT w Trieście (pod numerem stoczniowym 268)[1][2] . Stępkę okrętu położono w 1890 roku, a zwodowany został 9 maja 1891 roku[1][3]. Jednostka otrzymała nazwę płaza – salamandry (niem. Salamander)[4]. Dane taktyczno-techniczneOkręt był niewielkim stawiaczem min[2] . Długość na wodnicy wynosiła 39,6 metra (39 metrów między pionami), szerokość 8,1 metra i zanurzenie 1,5 metra[1][3]. Wyporność normalna wynosiła 268 ton, a pełna 286 ton[2][1]. Okręt napędzany był przez maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 350 KM, do której parę dostarczał jeden cylindryczny kocioł lokomotywowy opalany węglem[1][2] . Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 10 węzłów[1][2] . Uzbrojenie okrętu składało się z trzech pojedynczych dział kalibru 47 mm SFK L/33 Hotchkiss[3][4][a]. Jednostka mogła zabrać ładunek 90 min morskich (po 35 na dwóch ciągłych liniach torów na pokładzie i 20 w ładowni dziobowej)[1][3]. Załoga okrętu liczyła od 28 do 32 oficerów, podoficerów i marynarzy[3][5]. SłużbaSMS[b] „Salamander” został wcielony do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine w 1892 roku[1][3]. Okręt był jednym z czterech austro-węgierskich stawiaczy min[7][c]. Po wcieleniu do służby „Salamander” uczestniczył w ćwiczeniach i corocznych letnich manewrach floty[4]. W momencie wybuchu I wojny światowej „Salamander” wchodził w skład Grupy Torpedowców Sił Obrony Lokalnej[4]. Okręt wziął aktywny udział w działaniach wojennych, uczestnicząc w operacjach minowych[3][4]. Na początku stycznia 1916 roku „Salamander” razem z torpedowcami uczestniczył w operacji likwidacji postawionej przez okręty Regia Marina zagrody minowej[8]. 9 sierpnia tego roku na operującym w Kanale Faresina „Salamandrze” doszło do wybuchu miny, w wyniku którego zginęło sześciu członków załogi[3][4]. W lutym 1917 roku załoga okrętu zneutralizowała nieopodal Rabazu cztery miny typu Susana[9]. Z powodu rozpadu monarchii habsburskiej 1 listopada 1918 roku na jednostce opuszczono po raz ostatni banderę KuKK[10]. W wyniku przeprowadzonego w styczniu 1920 roku podziału floty austro-węgierskiej okręt został przyznany Wielkiej Brytanii[11]. Jednostka została w 1920 roku przebazowana do Włoch i w tym samym roku złomowana w Mesynie[1][3]. Zobacz teżUwagi
Przypisy
Bibliografia
|