Sacrum, mit, historia

Sacrum, mit, historia – tom zawierający wybór tekstów religioznawczych i antropologicznych Mircei Eliadego wydany po raz pierwszy w Polsce w 1970 roku przez Państwowy Instytut Wydawniczy.

Sacrum, mit, historia było drugą, po Traktacie o historii religii (wyd. 1966) publikacją Eliadego przetłumaczoną na język polski^[1]. Praca była wznawiana w 1974 i 1993.

Głównym tematem antologii jest "stosunek archaicznego świata kulturalnego do zmienności, do historii"^[2]. W części pierwszej zawarte są definicje podstawowych pojęć: symbolu, archetypu i mitu, a także ich społeczne i psychologiczne podstawy. Część druga poświęcona jest strukturze "archaicznej wizji bytu" i jej podstawowym elementom: czasowi sakralnemu i przestrzeni sakralnej. W części trzeciej zebrano fragmenty poświęcone zetknięciu się świata mitycznego i zmiennego świata historycznego^[2].

Na tom składają się fragmenty prac^[3]:

• Images et symboles. Essais sur le symbolisme magico-religieux (Gallimard 1952);
• Le mythe de l'éternel retour, rozdz. Archétypes et répétition (Gallimard 1949);
• Das Heilige und das Profane. Vom Wesen des Religiösen (Rowohlt Taschenbuch-Verlag Gmbh 1957);
• Mythes, rêves et mystères (Gallimard 1957);
• Méphistophélès et l'androgyne (Gallimard 1962).

Skład polskiej publikacji był autoryzowany przez Eliadego^[4].

• Marcin Czerwiński: Wstęp. W: Mircea Eliade: Sacrum, mit, historia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1993.