Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Samguk Yusa

Samguk Yusa
Ilustracja
Nazwa koreańska
Hangul

삼국유사

Hancha

三國遺事

Transkrypcja poprawiona

Samguk Yusa

Transkrypcja MCR

Samguk Yusa

Wymowa (IPA)

[sʰam.ɡuk̚.ju.sa]

Samguk Yusa (kor. 삼국유사, 三國遺事), Opowieści Trzech Królestw – zabytek koreańskiego piśmiennictwa z około 1289 roku, napisany klasyczną chińszczyzną przez buddyjskiego mnicha, mistrza sŏn, Iryŏna. Najstarsza zachowana kopia pochodzi z XVI wieku.

Jest to jedno z najważniejszych źródeł dla badań buddyzmu koreańskiego, historii Korei, koreańskiej literatury, folku i mitologii.

Ta 5-tomowa praca została opublikowana po śmierci mistrza Iryŏna w 1289 roku. Jest także jedynym jego dziełem, które zachowało się do dnia dzisiejszego. Praca ta dotyczy głównie państwa Silla, co jest krytykowane[1].

Struktura dzieła

Dzieło składa się z 9 rozdziałów i kilkudziesięciu sekcji.

Tom pierwszy
  • Składa się z 2 rozdziałów i 36 sekcji.
  • Rozdział pierwszy – „Kalendarz Królestw” (kor. Wangnyŏk 왕력): zawiera chronologię trzech królestw i Karaku.
  • Rozdział drugi – „Cuda” (kor. Kii 기이): ukazuje rozwój i upadek innych krajów od ważnych wydarzeń dla królewskiej rodziny w Kojosŏn i Silli.
Tom drugi
  • Składa się z 24 sekcji
  • Prowadzi wydarzenia aż do króla Kyŏngsuna, Baekje i post-Baekje oraz „Zapiski o Karaku” (kor. Karakgukgi)
Tom trzeci
  • Składa się z 2 rozdziałów o powstaniu buddyzmu
  • Rozdział trzeci – (Hŭngbŏp 흥법) o pagodach i wyobrażeniach Buddy
  • Rozdział czwarty – (T’apsang 탑상) zawiera 37 opowieści, dotyczących m.in. takich tematów jak wejście buddyzmu do Korei, historie o wielkich mistrzach i ich doświadczeniach.
Tom czwarty
  • Rozdział piąty – dotyczy interpretacji (kor. „Ŭihae” 의해) 14 autobiografii wielkich mistrzów buddyjskich okresu Silli, takich jak m.in. Wŏngang, Chajang, Wŏnhyo i Ŭisang.
Tom piąty
  • Składa się z 4 rozdziałów:
  • Rozdział szósty – „Inkantacje” (kor. „Sinju” 신주), zawiera 3 doświadczenia buddyzmu ezoterycznego
  • Rozdział siódmy – „Opowieści o Oddaniu” (kor. „Kamt'ŏng” 감통), zawiera 10 opowieści do dziwnych mnichach buddyjskich
  • Rozdział ósmy – „Żywoty pustelników” (kor. „P’iŭn” 피은), zawiera 10 opowieści o dziwnych mnichach buddyjskich, którzy odrzucili bogactwo i sławę
  • Rozdział dziewiąty – „Powinności dzieci wobec rodziców” (kor. „Hyosŏn” 효선); zawiera 5 opowieści o buddyjskim oddaniu rodzinnym i korzyściach z tego płynących

Iryŏn dopisał wiersz do każdej historii i umieścił go na jej końcu. W dziele tym autor umieścił także 14 ludowych piosenek koreańskich (kor. hyangga) oraz mityczne historie związane z Tangunem.

Dzieło to odegrało olbrzymią rolę w kształtowaniu się świadomości i patriotyzmu Koreańczyków, szczególnie dlatego, że ukazało się w okresie upadku i tragicznego okresu w historii Korei, związanego z najazdem Mongołów[2].

Przypisy

  1. Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. s. 124.
  2. Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. s. 125.

Bibliografia

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya