Sede Terumot

Sede Terumot

‏‏שדי תרומות‎‎

Synagoga w moszawie Sede Terumot
Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Jezreel
Samorząd Regionu	Emek ha-Majanot
Wysokość	-130 m n.p.m.
Populacja (2010) • liczba ludności	424
Położenie na mapie Dystryktu Północnego Sede Terumot
Położenie na mapie Izraela Sede Terumot
32°26′25″N 35°29′10″E/32,440278 35,486111
Multimedia w Wikimedia Commons

Sede Terumot (hebr. ‏שדי תרומות‎ Sede Terumot lub Sdei Trumot, dosł. „Żyzne Pole”) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Moszaw Sede Terumot jest położony na wysokości 130 metrów p.p.m. w intensywnie użytkowanej rolniczo Dolinie Bet Sze’an, będącej częścią Rowu Jordanu w Dolnej Galilei. Okoliczny teren jest stosunkowo płaski, opada jednak w kierunku wschodnim w depresję rzeki Jordan. Jedynymi niewielkimi wzgórzami są wzgórza pochodzenia ludzkiego, takie jak Tel Te’omim i Tel Nufar. Wokół osady znajdują się liczne źródła, których wody są odprowadzane do sztucznych stawów hodowlanych. W odległości 2 km na zachód wznoszą się strome zbocza masywu górskiego Gilboa z górą Avner (499 metrów n.p.m.), z której spływa strumień Avner. Łączy się on ze strumieniami Malkiszua, Avinadav i Moda. W odległości 2,5 km na południe przebiega mur bezpieczeństwa oddzielający terytorium Izraela od Autonomii Palestyńskiej^[1]. W jego otoczeniu znajdują się kibuce Tirat Cewi i Meraw, moszawy Rewaja i Rechow, wieś komunalna Tel Te’omim oraz wioska terapeutyczna Malkiszua. Sde Trumot wraz z sąsiednimi osadami Rewaja, Rechow i Tel Teomim tworzy wspólnie powiązaną wioskę rolniczą o nazwie Bikur Jiszuwej (hebr. ‏ישובי ביכורה‎). Po stronie palestyńskiej są wioski Bardala, Kardala i Ein al-Beida.

Sede Terumot jest położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Większość mieszkańców kibucu jest Żydami^[2][3]:

Pierwotnie w okolicy tej istniały dwie arabskie wioski as-Samirija i al-Hamra. Pierwsza została wysiedlona i zniszczona w dniu 27 maja 1948 roku podczas I wojny izraelsko-arabskiej^[4]. Drugą zniszczono w dniu 31 maja 1948 roku^[5]. Dużo wcześniej tutejsze grunty wykupiły od arabskich mieszkańców żydowskie organizacje syjonistyczne.

Moszaw został założony w 1951 roku przez żydowskich imigrantów z Iraku i Kurdystanu. Planowana jest dalsza rozbudowa osady^[6].

Nazwa wioski oznacza „żyzne pole” i jest zaczerpnięta z wersetu biblijnego:

„Góry Gilboa! Ani rosy, ani deszczu niech na was nie będzie, ani pól żyznych! Tu bowiem została skalana tarcza mocarzy. Nie, tarcza Saula nie była namaszczona oliwą.”^[a]

W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką, sala sportowa z siłownią oraz boisko.

Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej Bikura w moszawie Rechow i szkoły średniej w kibucu Newe Etan^[7]. Moszaw posiada własną synagogę i mykwę^[8].

Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie oraz hodowli bydła i owiec. W szklarniach uprawiane są przyprawy i warzywa. W moszawie jest sklep wielobranżowy, stacja benzynowa i warsztat mechaniczny.

Przez centrum moszawu przechodzi droga nr 90, którą jadąc na północ dojeżdża się do moszawu Rechow lub jadąc na południe dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 667 (prowadzi na zachód w góry Gilboa do kibucu Meraw) i dalej do granicy z terytoriami Autonomii Palestyńskiej. Lokalne drogi prowadzą na wschód do wioski Tel Te’omim i na zachód do moszawu Rewaja.

• Zdjęcie satelitarne Sede Terumot. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
• Mapa Sede Terumot. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (hebr.).