ShakuhachiShakuhachi (jap. 尺八) – japoński flet prosty, wykonany z bambusa[1]. Nazwa instrumentuNazwa shakuhachi oznacza tradycyjną długość instrumentu, tj. niecałe 55 cm. W języku japońskim słowo to składa się z dwóch znaków:
Tak więc shakuhachi oznacza dosłownie „jeden shaku, osiem”. Jest to standardowy wymiar tego instrumentu, ale może mieć różną długość, nawet 3,3 shaku. Im dłuższy flet, tym niższa jest tonacja jego dźwięku. HistoriaBambusowy flet przywędrował do Japonii z Chin przez Koreę. Obecne shakuhachi różnią się znacząco od swojego pierwowzoru na skutek stuleci ewolucji tego instrumentu w Japonii. W niektórych szkołach buddyzmu zen jest on używany jako instrument do praktyki nazywanej suizen (medytacji poprzez dźwięk) mnichów znanych też jako komusō (żebrzących mnichów tej szkoły, grających na shakuhachi). Używali oni go jako narzędzia praktyki duchowej. Ich utwory, nazywane koten-honkyoku (rodzaj japońskiej muzyki klasycznej), były dostosowane do oddechu grającego i traktowane bardziej jako medytacja niż muzyka. Melancholijny dźwięk shakuhachi bywa w literaturze kojarzony z księżycowymi wieczorami. Galeria
Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzneKontrola autorytatywna (typ instrumentu muzycznego): |