|
Siedmiorogów Pierwszy
Siedmiorogów Pierwszy – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski. Wieś liczy około 140 mieszkańców[2], którzy są rozproszeni na przestrzeni 3 km[2]. Na tym obszarze znajduje się kilkanaście gospodarstw rolnych[2]. Wioska została założona w 1756 roku[2]. W celu zwiększenia wydajności ziem i lasów, właściciel Siedmiorogowa Drugiego, będący również starostą szamockim, sprowadził 29 kolonistów z Saksonii, Szwabii i Holandii[2]. Osiedlili się wzdłuż drogi do Pogorzeli. Każdy z nich otrzymał 30-morgową działkę, którą musiał wykarczować i przygotować pod uprawę[2]. Przez cztery lata koloniści byli zwolnieni z wszelkich świadczeń na rzecz właściciela. Ustanowili własne organy samorządowe oraz sąd cywilny[2]. Mieli również prawo do swobodnego wyznawania wiary w swoich domach lub w nowo wybudowanej szkole, która powstała w 1767 roku[2]. Szkoła otrzymała działkę o powierzchni dwóch hektarów jako swoje uposażenie. Ta społeczność kolonistów tworzyła wyjątkową wspólnotę, a nawet pruski rząd do czasów Bismarcka nie był w stanie jej zintegrować[2]. Dopiero przybyli niemieccy osadnicy około 1880 roku wprowadzili do wsi elementy kultury pruskiej[2]. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Siedmiorogów należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej[4]. Siedmiorogów należał do okręgu borkowskiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas Celestyn Smitkowski[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 223 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 31 dymów (domostw)[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego. Zobacz teżPrzypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||
